زمینه و هدف: پریتونیت القاء شده با زیموزان به‌منظور مطالعه فراخوانی مونوسیتها و نوتروفیلها به حفره صفاقی و همچنین ارزیابی اثرات ضدالتهابی داروهای جدید و یا موجود به کار می­رود. این مطالعه به‌منظور ارزیابی اثرات عصاره هیدرو الکلی گیاه  علف چای بر پریتونیت حاد القاء شده با زیموزان در موش­های سوری انجام‌شده است.

روش بررسی: 50 سر موش سوری نر به ‌طور تصادفی در5 گروه قرارگرفته و به ترتیب با دارونما (فسفات سالین نرمال)، 100، 200وmg/kg 400 عصاره­ی هیدرو الکلی گیاه علف چای و دوز mg/kg 10 از داروی دیکلوفناک،  یک ساعت قبل از القاء پریتونیت درمان شدند.  به‌منظور القاء پریتونیت  به هر موش200 میکرو لیتر از محلول زیموزان با غلظت  µg/ml 40 به‌ صورت داخل صفاقی تزریق شد. بعد از 48 ساعت محوطه صفاقی با  پنج میلی‌لیتر PBS سرد شسته شده و سلول­های جداشده به‌منظور ارزیابی شمارش تفریقی سلول‌ها، تولید نیتریک اکسید و شدت انفجار تنفسی مورداستفاده قرار گرفتند. P<0.05 به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد.

یافته‌ها:  بر اساس یافته‌های به‌دست ‌آمده ، تولید نیتریک اکسید و میزان انفجار تنفسی در سلول‌های اگزودای استحصالی از لاواژ صفاق در موش‌هایی که عصاره علف چایی را در دوزهای 200 و mg/kg 400 یا دیکلوفناک (mg/kg 10)را دریافت کرده بودند، نسبت به موش‌های شاهد (مبتلا به پریتونئیت و دریافت‌کننده فسفات سالین بافر )کاهش یافت. تعداد کلی سلول‌ها در محوطه صفاقی در همه گروه­های درمانی کاهش یافت. با این ‌حال  نسبت تفریقی سلول‌ها اختلاف معنی‌داری را در بین گروه­های درمانی  با عصاره هیدروالکلی گیاه علف چای را نشان نداد.  استفاده از دیکلوفناک و عصاره گیاهی منجر به کاهش سطح سایتوکاین­های التهابی TNF-α، IL-1 و IL-6 شد. در زمینه کاهش سطح تولید TNF-αو IL-1، دیکلوفناک قوی‌تر از دوزهای مختلف عصاره عمل کرده است. با این ‌حال  موشهای مبتلا به پریتونئیت و دریافت کننده عصاره هیدروالکلی به ‌خصوص در دوز mg/kg 400 کاهش  بیشتری در سطح IL-6  نسبت به موشهای مبتلا به پرتونئین و دریافت کننده دیکلوفناک نشان دادند.

نتیجه گیری:  درمجموع به نظر می‌رسد که  عصاره هیدرو الکلی گیاه علف چای می­تواند به‌عنوان یک منبع طبیعی برای کنترل التهاب ناشی پریتونیت  حاد  بکار رود.