پیش زمینه: شکستگی خرد شده یا باز ران و ساق از مشکلات شایع ارتوپدی می‌باشند. استفاده از ثابت‌کننده خارجی در درمان این شکستگی کاربرد گسترده دارد و با عوارضی همراه است. در این پژوهش، عوارض عفونت اطراف پین، آسیب عصبی-عروقی، سندرم کمپارتمان، آسیب تاندونی- عضلانی بررسی شد.

مواد و روش: در یک کارآزمائی بالینی، ۱۴۰ بیمار با شکستگی خرد شده باز یا بسته اطراف زانو و مچ پا که طی یک سال با ثابت کننده خارجی درمان شده بودند، بررسی شدند. یک روز بعد از عمل، عوارض عصبی- عروقی و تاندونی- عضلانی و هنگام پیگیری و در زمان تعویض و خارج سازی ثابت کننده، عوارض عفونت اطراف پین بررسی گردید. داده ها از طریق مشاهده و چک لیست‌ جمع‌آوری و با روش‌های آماری تحلیل شدند.

یافته‌ها: میزان عفونت اطراف پین ۵۲%، میزان آسیب عصبی- حسی اندام تحتانی ۶%، میزان سندرم کمپارتمان و آسیب عروقی صفر و میزان آسیب تاندونی عضلانی ۵/۷% بود. میزان عفونت اطراف پین و آسیب تاندونی-عضلانی در شکستگی‌های باز و بسته یکسان بود ولی از نظر میزان آسیب عصبی- حسی بین دو روش اختلاف معنی‌داری وجود داشت (۰/۰۴۹=p) .

نتیجه‌گیری: کاربرد ثابت کننده خارجی در شکستگی‌های باز یا بسته خرد شده اطراف زانو و ساق و اطراف مچ پا با میزان قابل توجهی از عفونت اطراف پین  همراه است. اما عوارض عصبی-عروقی و عوارض تاندونی-عضلانی و سندرم کمپارتمان شایع نمی‌باشد.