زمینه: سرطان معده، دومین سرطان شایع و دومین علت مرگ ومیر ناشی از سرطان در دنیا است و آدنوکارسینوم معده کشنده‌ترین سرطان در ایران می‌باشد. تعداد افرادی که به تازگی سرطان معده آن‌ها تشخیص داده شده در هر سال رو به افزایش است. هدف از این مطالعه تعیین برخی یافته های هیستوپاتولوژیک در ارتباط با هیستوژنز کارسینوم معده می باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مورد-شاهدی، یافته های بیوپسی 54 نمونه از نواحی غیر تومورال بیمار مبتلا به کارسینوم معده و همین تعداد از افراد گروه شاهد که شامل بیوپسی های غیر سرطانی بودند در بخش پاتولوژی انستیتو کانسر تهران وابسته به سازمان ملی مبارزه با سرطان از نظر گاستریت آتروفیک، متاپلازی روده ای، دیسپلازی، وجود لنفاتیک نودول، انفیلتراسیون ائوزینوفیلی مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: در انفیلتراسیون ائوزینوفیلی، تفاوتی میان دو گروه مشاهده نشد، اما در افراد مبتلا به کارسینوم معده، فراوانی گاستریت آتروفیک (76 درصد در مقابل 42 درصد؛ 001/0>P)، دیسپلازی (23 درصد در مقابل 9 درصد؛ 0001/0>P)، متاپلازی روده ای (22 درصد در مقابل 5 درصد؛ 05/0>P) و لنفاتیک نودول (98 درصد در مقابل 39 درصد 0001/0>P) بیشتر از گروه شاهد بود. نتیجه گیری: دیسپلازی ومتاپلازی روده ای وحتی گاستریک آتروفیک می توانند نشان دهنده عوامل خطرساز برای کارسینوم معده باشند. از این رو، در افرادی که بیوپسی می شوند واین علایم را نشان می دهند، نیاز به پی گیری منظم، ضروری است.