مجله دانشکده پزشکی

زمینه و هدف: آسیب ذخیره ای پلاکت (platelet storage Lesion) عموما همراه با افزایش فعالیت پلاکتها می باشد و از طرفی فعال شدن پلاکتها  نیز توام با افزایش مقادیر مولکولهای اکسیژن واکنشگر (ROS) در این سلولها است که به نوبه خود منجر به فعالیت بیشتر پلاکتها میشوند. هدف این مطالعه این است که آیا در حین نگهداری پلاکتها مقادیر ROS افزایش مییابد و آیا این افزایش با مقادیر افزایش یابنده P-selectin بعنوان شاخص فعالیت پلاکتی ارتباط دارد.

روش بررسی: این یک مطالعه تجربی بر روی فراورده­های پلاکتی حاصل از PRP تولیدی سازمان انتقال خون می باشد. در این راستا 6 کیسه کنسانتره پلاکتی به مدت 5 روز نگهداری شدند و در روزهای صفر ،یک، سه و پنج بعد از نگهداری سطوح بیانP-selectin  و میزان تولید داخل سلولی ROS با روش فلوسایتومتری سنجیده شد.

یافته­ها: میزان بیان ROS در روزصفر 4±9  درصد بود که به تدریج با افزایشی معنی دار به سطح4/6±39 در روزپنجم نگهداری رسید  (p=0.0002). این افزایش در طول دوره نگهداری ارتباط معنی داری با مقادیر افزایش یافته بیان P-selectin داشته است. (r = 0.72; p=0.0001)

نتیجه گیری:  مطالعه ما حاکی از روند افزایش یابنده مقادیر ROS در حین ذخیره سازی فراورده پلاکتی و ارتباط مستقیم آن با افزایش فعالیت پلاکتها  بوده است .با توجه به ارتباط مذکور تولید ROS حین ذخیره سازی پلاکت میتواند بعنوان یکی ازشاخص های فعالیت پلاکتی در ارزیابی کیفی فراوردهای مذکور مورد توجه قرار گیرد.