اين مطالعه با هدف تحليل تقاضای حمل­و­نقل گوجه‌فرنگی و برنج از استان بوشهر به استانهای تهران، اصفهان، فارس و خوزستان صورت گرفت. به اين منظور، تابع تقاضای پويا براورد شد. همچنين اثر افزايش قيمت حمل­و­نقل بر رفاه گروه­های تقاضاکننده حمل­و­نقل در قالب دو سناريوی افزايش قيمت 15 و 25 درصدی محاسبه گرديد. داده‌های مورد استفاده به‌صورت ترکيبی (پانل) و دوره مورد مطالعه شامل سالهای 1376-86 بوده است.

  يافته­های مطالعه نشان داد تقاضای حمل­و­نقل گوجه‌فرنگی و برنج نسبت به تغييرات قيمت هم در کوتاه­مدت و هم در بلندمدت کاملاً کشش­پذير است. همچنين مشخص شد زيان رفاهی در مورد گوجه‌فرنگی به دليل حجم بالای محصول جابه‌جا شده، به مراتب بالاتر از برنج است. زيان رفاهی ناشی از افزايش قيمت حمل گوجه‌فرنگی به تهران برای تقاضاکنندگان بار، به دليل فاصله زيادتر آن از استان بوشهر در مقايسه با ساير استانها، بالاتر به‌دست آمد. ترميم ناوگان هوايی و سرمايه­گذاری روی زيرساخت­های حمل­و­نقل و همچنين مطالعه در جهت يافتن مقياس بهينه حمل بار، توصيه­های سياستی اين تحقيق هستند.

  طبقه‌بندی JEl : R41,R48,Q11,Q33