طی دهه­های گذشته، گوشت مرغ به عنوان يک محصول دامی، سريع­ترين رشد را از نظر توليد، مصرف و تجارت گوشت در جهان داشته است؛ از اين‌رو و با توجه به اهميت توليد گوشت مرغ در حکم يک محصول پروتئينی راهبردی، ضرورت مطالعه ابعاد اقتصادی صنعت طيور نمايان مي­شود. در اين بين، با توجه به بازده پايين عوامل توليد و تنوع اندازه واحدهای مرغداری در ايران، بررسی کارايی واحدها و ارتباط آن با اندازه بنگاه­های توليدی در راستای بهره­گيری مطلوب و اقتصادی از منابع موجود ضروری به نظر مي­رسد. مطالعه حاضر نيز با هدف بررسی رابطه بين کارايی فنی و اندازه واحدهای مرغداری شهرستان سنقر و کليايی در سال 1388 انجام گرفت. داده­های مورد نياز مطالعه از طريق تکميل پرسشنامه از 100 واحد مرغداری گوشتی فعال شهرستان سنقر و کليايی جمع­آوری گرديد. جهت نيل به هدف مطالعه، از براورد تابع توليد مرزی تصادفی استفاده شد. با تخمين تابع توليد ترانسلوگ مرزی تصادفی، ميانگين کارايی فنی 17/82 درصد براورد شد. تحليل رگرسيونی وجود رابطه مثبت بين کارايی فنی و اندازه واحدهای مرغداری گوشتی شهرستان سنقر و کليايی را تأييد کرد. بر همين اساس حمايت از واحدهای بزرگ و نيز اعطای تسهيلات و امکانات بيشتر برای گسترش واحدهای کوچک موجود در منطقه توصيه مي­شود.

  طبقه‌بندی JEl : C31,D21,D24