چکيده
با توجه به افزايش فشار هزينهای ناشی از پرداخت يارانه توسط دولت، کاهش پرداختهای يارانهای و هدفمندسازی آن در دستور کار دولت قرار گرفت. از اين رو به دليل اهميت بخشهای کشاورزی و صنايع غذايی در تأمين غذای جامعه و امنيت غذايی، در مطالعه حاضر آثار افزايش قيمت حاملهای انرژی بر توليد، سرمايهگذاری و قيمت محصولات در بخشهای کشاورزی و صنايع غذايی بررسی شد. در اين راستا الگوی تعادل عمومی قابل محاسبه (CGE) به کار رفت. پايه آماری الگوی تعادل عمومی مطالعه حاضر، ماتريس حسابداری اجتماعی (SAM) سال 1380 است. نتايج نشان داد با افزايش قيمت حاملهای انرژی، هزينههای واسطه در بخشهای کشاورزی و صنايع غذايی افزايش و به دنبال آن توليد به شدت کاهش میيابد. کاهش توليد، تقاضای نهاده سرمايه و سرمايهگذاری را کاهش و واردات کالاهای اساسی صنايع غذايی را افزايش داده است. با توجه به نتايج مطالعه، حمايت از بخشهای فوق به شيوههای مختلف مانند معافيتهای مالياتی و اعطای وام و تسهيلات ويژه جهت بهبود در روشهای توليد پيشنهاد میشود.
طبقهبندی JEL: H23 ,E20 ,D58
کليد واژهها:
حاملهای انرژی، کشاورزی و صنايع غذايی، تعادل عمومی، هدفمندسازی يارانه
![[English Abstract]](templates/tmpl_yekta/images/en.gif)