چکيده
توجه به ريسک و ابعاد آن در تحليلهای اقتصاد کشاورزی باعث میشود که توليدکنندگان برنامههای مناسبتری را برای مقابله با ريسک، برگزينند و اجرا کنند. پياز يکی از محصولات زراعی پرمصرف کشور است. در اين تحقيق جهت بررسی گرايشهای ريسکی پيازکاران از رهيافت پارامتری و مدل ميانگين-انحراف معيار پيشنهادی ساها استفاده شد. برای نيل به اين هدف از اطلاعات جمعآوری شده از 233 توليدکننده پيازکار به روش نمونهگيری تصادفی دومرحلهای در سال زراعی 1388-1389 بهره گرفته شد. نتايج حاکی از ريسکگريز بودن کشاورزان بوده که اين ريسکگريزی با افزايش ريسک اين فعاليت افزايش يافته و با افزايش درآمد کشاورزان کاهش يافته است. بدين ترتيب اتخاذ تدابير کاهشدهنده ريسک توليد محصول پياز نظير بيمه، توصيه میشود.
طبقهبندی JEL : D21, D81
کليدواژهها:
پياز، دشت تبريز، گرايشهای ريسکی، مدل ميانگين- انحراف معيار