چکيده
با توجه به اينکه کاهش فقر و نابرابری توزيع درآمد از اولويتهای مهم به ويژه در کشورهای در حال توسعه است، در مطالعه حاضر آثار رشد بخشهای اقتصادی و آزادسازی بر شاخصهای فقر و توزيع درآمد ارزيابی شد. به اين منظور به پيروی از الگوی مطالعه ماتهور (2003)، تأثير متغيرهای مختلف بر شدت فقر و ضريب جينی با استفاده از روش حداقل مربعات در دوره 1338-1387 بررسی گرديد. نتايج نشان ميدهد که در بلند مدت آزادسازی ميتواند منجر به توزيع بهتر درآمد و در نتيجه کاهش فقر شود. بخش کشاورزی از بخشهای بزرگ اقتصادی است و اغلب افراد فقير در بخش کشاورزی مشغولاند، بنابراين رشد بخش کشاورزی و سپس افزايش درآمد در اين بخش برای موفقيت سياستهای کاهش فقر اهميت دارد. همچنين برآوردها نشاندهنده اثر مثبت آزادسازی تجاری، درآمد سرانه و ارزش افزوده بخش کشاورزی بر کاهش فقر است؛ بنابراين در صورتی که کاهش فقر هدف مورد نظر سياستمداران باشد، رشد و توسعه بخش کشاورزی نسبت به ساير بخشها و همچنين کمک به آزادسازی اقتصاد در بلندمدت ميتواند تأثيرات مثبتی بر کاهش فقر داشته باشد.
طبقه بندی JEL: I38, O24, Q17
کليدواژهها:
کشاورزی، آزادسازی، فقر، صنعت، خدمات، ضريب جينی، رشد
سروری علی اکبر، کرباسی علی رضا، دانشور کاخکی محمود، هاتف حکيمه. اثر نرخ رشد بخشهای اقتصادی و آزادسازی تجاری بر کاهش فقر در ايران. فصلنامه علمی پژوهشی اقتصاد کشاورزی و توسعه. 1392; 21 (83) :191-210
![[English Abstract]](templates/tmpl_yekta/images/en.gif)