بخش کشاورزی در نقش يکی از بخشهای مهم اقتصادی کشور، با توجه به­ داشتن مزيتهای بالقوه طبيعی و همچنين نقش حساس در امنيت غذايی جامعه، بيش از ساير بخشها نياز به توجه و برنامه­ريزی دارد. توجه به مزيت­نسبی فعاليتهای مختلف کشاورزی يکی از جنبه­های مهم برنامه­ريزی در اين بخش است. لذا در تحقيق حاضر با استفاده از جمع­آوری اطلاعات سال زراعی 1387-88، اقدام به محاسبه شاخصهای مزيت­نسبی محصولات زراعی شهرستان ساری شد.

  نتايج مطالعه نشان مي­دهد که از بين محصولات مورد بررسی، جو دارای مزيت نيست و مقدار شاخص DRC آن 03/2 است، اما با اين حال از نظر سطح زيرکشت در بين محصولات مورد بررسی، رتبه سوم را دارد و لذا به مسئولان استان پيشنهاد مي­شود که با اعمال سياستهايی، موجبات ايجاد مزيت­نسبی برای اين محصول را فراهم سازند و يا مقداری از سطوح زيرکشت اين محصول را جايگزين محصولاتی مزيت‌دار مانند گندم و کلزا سازند. همچنين محصول گندم در کمترين مقدار ارزش نرخ ارز برحسب ريال دارای شاخص DRC يک مي­شود و اين موضوع نشان مي­دهد که سودآوری اجتماعی بالای اين محصول کشاورزان را حتی در کمترين سطح درآمد اجتماعی، به توليد اين محصول ترغيب مي­کند که در شرايط فعلی نيز از نظر سطح زيرکشت رتبه دوم را در شهرستان دارد.

  طبقه‌بندی JEl : F1