با توجه به اهميت روزافزون آب در حکم يک کالای اقتصادی در بخش کشاورزی و عدم پاسخگويی دقيق راندمانهای متداول در ارزيابی ميزان مصرف آب آبياری، اين تحقيق به‌عنوان رويکردی جديد، با هدف ارزيابی و برنامه‌ريزی‌های آبياری بر مبنای راندمانهای اقتصادی و يا به عبارت بهتر، افزايش نسبت مقدار آب سودآور به کل آب مصرفی انجام شده است. در اين تحقيق که در سال 1387 به انجام رسيد، ابتدا ارزش آب برای محصولات خرما و ليموترش در دو منطقه از استان کرمان با استفاده از يک مدل رياضی محاسبه شد و سپس راندمان فيزيکی و راندمان اقتصادی براساس ارزش آب مصرفی هر يک از محصولات، تحت چهار سناريو به دست آمد و نتايج اين سناريوها با هم مقايسه شد.

  با توجه به نتايج تحقيق می‌توان گفت که راندمانهای اقتصادی و فيزيکی هيچ يک به تنهايی نمی‌توانند برای ارزيابی وضعيت کاربرد آب در مزرعه مورد استفاده قرار گيرند. به علاوه، راندمانهای فيزيکی و اقتصادی همراستا نيستند. افزايش راندمان فيزيکی و يا راندمان اقتصادی به تنهايی نمی‌تواند تعيين کننده خوب و يا بد بودن عملکرد در سطح مزرعه و يا سطوح بالاتر باشد. همچنين می‌توان گفت که اين دو شاخص هر يک ديدگاه متفاوتی در ارزيابی عملکرد دارند و در عين مجزا بودن از هم، مکمل يکديگرند.

  طبقه‌بندی JEl : Q25