بازار آب کشاورزی ابزاری مناسب در جهت تخصيص بهينه منابع آب بين بهرهبرداران کشاورزی و کاهش آثار کمبود آب است. اين مطالعه به شبيهسازی يک بازار آب برای تحليل جنبههای اقتصادی و رفاهی متأثر از کاربرد آن در شهرستان اصفهان پرداخته است. با توجه به بستر لازم نقل و انتقال آب در شبکههای آبياری شهرستان اصفهان، نمونهای تصادفی از 141 بهره بردار کشاورزی اين شهرستان در سال زراعی 1385-86 به عنوان جامعه مورد مطالعه انتخاب شد. مزيتهای استفاده از روش برنامهريزی رياضی مثبت ( PMP ) در تجزيه و تحليلهای سياستی باعث شد که در اين مطالعه پاسخ رفتاری کشاورزان به برقراری اين بازار و پيامدهای آن با استفاده از اين روش شبيهسازی شود. نتايج مطالعه نشان داد که پس از برقراری بازار آب و امکان کاهش محدوديت آب، کشاورزان به افزايش بازده برنامهای خود با تغيير تخصيص زمين بين محصولات مختلف، اختصاص بهينه آب و فروش آب مازاد بر نياز و يا خريد آب مورد نياز خود اقدام خواهند کرد. در اين شرايط رفاه بهرهبرداران کشاورزی به صورت معنيداری افزايش خواهد يافت.
نيکويی عليرضا، نجفی بهاالدين. آثار رفاهی برقراری بازار آب کشاورزی در ايران مطالعه موردی شبکههای آبياری اصفهان. فصلنامه علمی پژوهشی اقتصاد کشاورزی و توسعه. 1390; 19 (76) :51-82