هدف از اين پژوهش، براورد تابع توليد بخش کشاورزی و اندازه‌گيری بهره‌وری مصرف آبهای سطحی و زيرزمينی در اين بخش است. به اين منظور پس از تخمين تابع توليد، بهره‌وری نهايی، متوسط و همچنين کشش توليد مصارف آبهای سطحی و زيرزمينی در سال 1386 محاسبه شد. براساس نتايج، بهره‌وری نهايی و متوسط مصارف آبهای سطحی در اين سال به‌ترتيب برابر 36/1012و 2/2183 ريال بر مترمکعب به‌دست آمد. همچنين بهره‌وری نهايی و متوسط مصارف آبهای زيرزمينی در بخش کشاورزی به‌ترتيب برابر 31/2190 و 4/1133ريال بر مترمکعب و کشش توليد مصارف آبهای سطحی و زيرزمينی در سال 1386 نيز به‌ترتيب برابر 5/0 و 93/1 محاسبه شد. نتايج همچنين نشان می‌دهد که سطح استفاده از آبهای سطحی بسيار نزديک به ميزان بهينه اقتصادی است (ناحيه دوم توليد)، در حالی که کشش توليد مصارف آبهای زيرزمينی بزرگتر از يک است (ناحيه اول توليد) و به صورت بهينه مصرف نمی‌شود؛ اما از آنجا که با محدوديت منابع زيرزمينی مواجهيم، نمی‌توان مصرف اين نهاده را افزايش داد و بايد به دنبال راهکارهای ديگری جهت افزايش بهره‌وری آبهای زيرزمينی بود.

  طبقه‌بندی JEl : D24, C13