در اين مطالعه به بررسی سه شاخص مزيت کارايی، مزيت مقياس و مزيت جمعی (به عنوان شاخصی جامع از مزيت نسبی) در محصولات زراعی آبی استان مازندران پرداخته شده است. نتايج نشان میدهد که شهرستانهای اين استان در توليد محصولات زراعی آبی، نسبت به متوسط استانی، بهترتيب در 44/63، 38/48 و 91/55 درصد موارد دارای مزيت مقياس، مزيت کارايی و مزيت جمعی بودهاند. همچنين اين استان در مقايسه با متوسط کشوری از ميان تمام محصولات زراعی در محصولات شلتوک، هندوانه، سويا و کلزا، دارای مزيت مقياس بوده و در توليد محصولات گندم، جو، شلتوک، لوبيا، عدس، پنبه، گوجه فرنگی، خربزه، هندوانه، خيار، يونجه، ذرت دانهای، شبدر، سويا و کلزا، مزيت کارايی نسبت به کشور داشته است. شاخص جمعی مزيت مبين مزيت نسبی استان مازندران در محصولات شلتوک، هندوانه، شبدر، سويا و کلزا بوده است . نتايج همبستگی نشان از همبستگی بيشتر شاخص مزيت جمعی با مزيت مقياس در شهرستانها و همبستگی بسيار بالای مزيت نسبی توليدی اين استان با مزيت مقياس در مقايسه با متوسط کشوری دارد.
اميرنژاد حميد، رفيعی حامد. بررسی شاخصهای فيزيکی مزيت نسبی محصولات زراعی آبی و ميزان اثرپذيری شاخص جمعی مزيت نسبی از اجزای تشکيلدهنده آن در استان مازندران . فصلنامه علمی پژوهشی اقتصاد کشاورزی و توسعه. 1389; 18 (71) :23-46