کمبود آب در ايران يکی از اصلي­ترين عوامل محدود­کننده توسعه فعاليتهای اقتصادی است. با توجه به تنوع شرايط آب و هوايی در مناطق مختلف کشور و انتظار وجود مزيت نسبی در هر يک از مناطق کشور در توليد پاره­ای از محصولات کشاورزی، انتخاب محصولاتی با بيشترين مزيت نسبی با توجه ويژه به نهاده کمياب آب مسئله­ای مهم و درخور توجه مي­باشد. از اين رو هدف اصلی مطالعه حاضر، تعيين مزيت نسبی محصولات عمده زراعی در استان خراسان رضوی و هر يک از شهرستانهای آن، با توجه ويژه به نهاده آب خواهد بود. بدين منظور در مطالعه حاضر از سه شاخص مزيت نسبی شامل DRC ، SCB و NSP استفاده شد. آمار و اطلاعات مورد نياز در اين مطالعه از پرسشنامه جامع جهاد کشاورزی در سال زراعی 1382-83، طرح انجام شده با عنوان "بررسی و تعيين مزيت نسبی محصولات زراعی استان خراسان "، اطلاعات سازمان آب منطقه­ای، پايگاه­های اينترنتی FAO و COMTRADE استخراج گرديد. بر اين اساس، اولويت­بندي­هايی به صورت شهرستانی و محصولی انجام گرفت که نتايج مربوط به استان، بر مبنای دو شاخص DRC و SCB ، بيشترين مزيت نسبی را در توليد محصولات ديم و براساس شاخص NSP ، بيشترين مزيت نسبی را در توليد محصولات آبی نشان داد.

  طبقه‌بندی IEL : Q19