يکی از عوامل مؤثر و تعيين‌کننده در استفاده مطلوب از نهاده­ها در واحدهای بهره­برداری، اندازه واحد توليدی و برخورداری از اقتصاد مقياس است. در اين راستا به منظور بررسی وجود صرفه­های اقتصادی در مرغداريهای تخمگذار استان تهران، اطلاعات لازم از طريق تکميل پرسشنامه از 70 واحد توليدی در سال 1386 جمع­آوری گرديد. با گزينش و برازش تابع هزينه ترانسلوگ، عوامل مؤثر بر هزينه­های توليد واحدهای توليدی شامل قيمت دان، قيمت پولت، قيمت نيروی کار و مقدار محصول تخم مرغ شناسايی و سپس با محاسبه کشش هزينه و متعاقب آن کشش مقياس، مشخص شد که در مجموع 94 درصد واحدهای مورد مطالعه مي­توانند صرفه­جويی حاصل از اندازه را تجربه­کنند. اندازه بهينه پرورش پولت از حداقل­سازی تابع هزينه متوسط ترانسلوگ معادل 62000 قطعه براورد شد. بدين ترتيب در شرايط حاضر اين امکان برای صنعت مرغداری وجود دارد که با افزايش مقياس توليد در حد اندازه بهينه، هزينه متوسط توليد محصول را بکاهد و با بهبود سودآوری خود به اقتصادي­تر شدن فرايند توليد کمک نمايد.

  طبقه­بندی JEL : D21