هدف اصلی اين مطالعه بررسی عوامل محيطی و غيرمحيطی مؤثر بر توسعه و پذيرش آبياری بارانی در ميان کشاورزان استان خراسان رضوی با استفاده از مدل لاجيت در مقطع زمانی 1386 است. نتايج اين مطالعه نشان می‌دهد که متغيرهای سن کشاورز، تعداد نيروی کار خانوادگی، تعداد قطعات زمين، تعداد محصولات و وضعيت دسترسی به آب در پذيرش آبياری بارانی تأثير منفی دارند. همچنين مشخص گرديد متغيرهای مساحت مزرعه، سطح سواد، شغل کشاورز به عنوان شغل اصلی، شيب زمين، ناهمگونی خاک و دسترسی به اعتبارات و تسهيلات تأثير مثبت و معنيداری در پذيرش آبياری بارانی دارند. با توجه به يافته‏های مطالعه، ارتقای دانش کشاورزان، ايجاد زمينه‏های لازم برای پرداخت اعتبارات و افزايش اندازه مزرعه از طريق يکپارچگی اراضی به عنوان موارد پيشنهادی جهت بهبود پذيرش فناوری آبياری بارانی ارائه شدند.

  طبقه‏بندی JEL : Q25 ، Q15 ، O3 ، C21