در اين مقاله مزيت نسبی و شاخصهای حمايتی برای محصولات زراعی صنعتی شامل آفتابگردان، پنبه آبی، سويای بهاره آبی و چغندرقند در سطح ملی برای سال 83 با استفاده از ماتريس تحليل سياستی ( PAM ) محاسبه و تجزيه و تحليل شده است. نتايج مطالعه حاضر در خصوص شاخص مزيت نسبی ( DRC ) محصولات زراعی نشان میدهد که ايران در توليد محصولات پنبه آبی و سويای بهاره آبی دارای مزيت نسبی است؛ به عبارتی توليد محصولات فوق در داخل کشور باصرفهتر از واردات آنهاست، در حالی که آفتابگردان وچغندرقند دارای مزيت نيستند. بررسی شاخص حمايت اسمی محصول ( NPC ) برای پنبه و سويا نشان میدهد که قيمت بازاری اين محصولات کمتر از قيمت سايهای آنهاست؛ به عبارت ديگر سياستهای دولت باعث شده است قيمت اين محصولات در داخل کشور کمتر از قيمت مرزی در نرخ سايهای ارز باشد و مبين اعمال ماليات ضمنی بر توليدکنندگان اين محصولات است. نتايج شاخص حمايت اسمی نهادهها ( NPI ) در مورد محصولات زراعی مورد مطالعه نمايان میسازد که زارعان درخصوص نهادههای قابل تجارت مورد حمايت قرار گرفتهاند و به عبارتی کشاورزان اين نهادهها را به صورت يارانهای و ارزانتر از قيمت مرزی آنها خريداری کرده و در توليد محصول مورد استفاده قرار دادهاند. شاخص EPC يا ضريب حمايت مؤثر نيز برای آفتابگردان و چغندرقند وجود حمايت مؤثر و هدفمند دولت از اين محصولات و برای ساير محصولات عدم حمايت مؤثر و هدفمند دولت را نشان داده است.