هدف کلی پژوهش حاضر ارزيابی ت أ ثير عوامل درون‌سازمانی و برون‌سازمانی در موفقيت شرکتهای تعاونی کشاورزی مرغداران استان تهران است . بر اساس روش نمونه‌گيری خوشه‌ای و فرمول کوکران، از ميان 18 شرکت با 1410 نفر عضو، 7 شرکت و 1 2 1 نفر عضو و 30 مدير برای مطالعه انتخاب شدند. پس از تکميل پرسشنامه‌ها، برای مقياس‌سازی از روش AHP استفاده گرديد. آزمونهای آماری (تحليل عامل و ضريب آلفا) نشان داد که مفاهيم به کار رفته در پژوهش از روايی و پايايی لازم برخوردار بوده است.

  نتايج تحقيق م بين اين واقعيت است که تعاونيها در دستيابی به اهداف مورد نظر در اساسنامه سازمان تعاون روستايی و برآوردن انتظارات و توقعات اعضا، در مجموع ناموفق عمل کرده‌اند. نتايج آزمون تحليل مسير نشان داد که به ترتيب عملکرد اتحاديه تعاونيها، مهارتهای فنی مديران، سابقه عضويت در شرکت تعاونی، ميزان مشارکت در امور تعاونی، ميزان انتفاع اعضا از تعاونی، کيفيت ‌آموزشهای ارئه شده، شناخت اعضا، تعداد دوره های آموزشی و مهارتهای انسانی مديران بيشترين تأثير را در موفقيت تعاونيها دارد. همچنين ميزان موفقيت تعاونيها تا حد زيادی با عوامل درون سازمانی در ارتباط است. ميزان بهره‌مندی اعضا از آموزش و شناخت اعضا از اصول تعاون در سطح پايين و مشارکت اعضا در امور تعاونی و مهارت فنی و تخصصی هی ئ ت ‌ مديره در حد متوسط بر ا ورد ‌شد. دستاورد‌های تحقيق همچنين نشان ‌د ا د که بين متغير‌های پيشگفته و موفقيت شرکتهای تعاونی رابطه مستقيم و معنيداری وجود دارد.