موضوع مورد بررسی مقاله حاضر، بهينه ‌ سازی مصرف نهاده کود شيميايی در بخش کشاورزی است. از اين رو ،اثر يارانه کودشيميايی بر مصرف غيربهينه محصول شاخصی چون گندم مورد توجه قرار گرفته است. در اين تحقيق توابع توليد گندم آبی در استانهای کشور از مطالعاتی که قبلاً انجام شده، مورد استناد قرار گرفته و رابطه حداکثر سود از آن استخراج شده است. در مرحله بعد ، با قرار دادن مقادير عددی قيمت نهاده کود شيميايی و محصول گندم در آن ، سطح بهينه مصرف نهاده کود شيميايی در توليد گندم در هر استان تعيين گرديده است. تابع توليد به کار گرفته شده ، از نوع تابع چندجمله ‌ ای با ريشه دوم می ‌ باشد.

  داده ‌ های مورد استفاده در اين تحقيق شامل مقادير مصرفی انواع کود شيميايی در هر هکتار گندم آبی و قيمت آن در استانهای مختلف کشور در سه سال زراعی 1378 - 79، 1379-80 و 1380 -81 مي­باشد که از آخرين اطلاعات منتشر شده وزارت جهاد کشاورزی تهيه شده است.

  قيمت محصول گندم نيز بر اساس قيمت خريد تضمينی دولت لحاظ گرديده است. بر اساس نتايج به دست آمده، مصرف غيربهينه کودهای شيميايی در توليد گندم آبی کاملاً مشهود است. مقايسه توليد و سود در حالت فعلی با حالت بهينه نشان مي­دهد که در صورت بازگشت به سطح بهينه، کشاورزان سود بيشتری کسب خواهند کر د و به طور متوسط، توليد نيز افزايش مي­يابد. لذا ، چنين می توان نتيجه گيری نمود که پرداخت يارانه به کودهای شيميايی باعث مصرف بی ‌ رويه آنها گرديده است . همچنين سياست قيمتگذاری فعلی کود شيميايی ، که بر مبنای پرداخت يارانه مستقيم از طريق کود شيميايی ارزان مي­باشد، نا کارا و لذا مستلزم بازنگری است .