امروزه برای تجزيه و تحليل اثر قيمت تضمينی گندم بر قيمت محصول، الگوی کشت، فرسايش و کيفيت خاک و سرمايه‌گذاری در امر حفاظت از خاک و نيز تقاضا و قيمت نهاده‌های کشاورزی توجه خاصی مبذول می‌‌شود. در اين مقاله اثر قيمت تضمينی گندم بر تغيير در مازاد خالص مصرف‌کنندگان و توليدکنندگان و ناکارايی رفاهی در توليد و مصرف بررسی شده است. در مدل عرضه و تقاضای طراحی شده، منحنی عرضه بازار عمده فروشی را با بازار سر مزرعه ادغام می‌‌کند، ولی منحنی تقاضای عمده فروشی به اندازه هزينه‌های انتقال تغيير مکان می‌‌دهد و به موازات خود منحنی تقاضای سر مزرعه را به‌وجود می‌‌آورد.

  در اين تحقيق برای دوره زمانی 1370 تا 1379 منحنيهای عرضه و تقاضای گندم با به کارگيری روش شبيه‌سازی براورد شده و سپس قيمت تعادلی تعيين گرديده و سرانجام نسبت قيمت تضمينی گندم به قيمت تعادلی، به‌عنوان پارامتر کليدی، محاسبه شده است.

  اين پارامتر در محاسبه عناصر تشکيل دهنده مازاد خالص اجتماعی و اجزای هزينه‌های ناکارايی رفاهی در توليد و مصرف سهم قابل توجهی دارد.

  نتايج اين مقاله نشان می دهد که قيمت تضمينی گندم منفعت اضافی مصرف‌کنندگان را نسبت به توليدکنندگان می‌افزايد و از بار هزينه تحميلی بر دوش جامعه می‌ کاهد. بنابراين، پيشنهاد می‌‌شود در محاسبه رابطه قيمت تضمينی گندم و تعيين سهم اجزای آن و نيز تعديل و تصحيح آن با شرايط اقتصادی بازنگری کلی شود.