در اين تحقيق گرايش کشاورزان گندمکار نسبت به ريسک و روشهای مديريت خسارت، که در صورت وقوع خسارت احتمالی به کار گرفته می‌شود، مشخص شده است. برای تعيين گرايش به ريسک نظريه مطلوبيت انتظاری و روش استخراج مستقيم تابع مطلوبيت مورد استفاده قرار گرفته است. به اين منظور با 126 کشاورز گندمکار استان گلستان مصاحبه و پرسشنامه های مربوط به آنها تکميل شد. نتايج تحقيق نشان می دهد که 88 درصد از گندمکاران ريسک گريزند و اکثراً در طبقه ريسک گريز متوسط جای می گيرند. علاوه بر اين، در صورت وقوع خسارت و از بين رفتن محصول، گندمکاران از وام و اعتبارات به عنوان ابزار اصلی تأمين مالی خسارت و مديريت آن استفاده می‌کنند.