يکی از شاخص‏های مهم ارزيابی امنيت غذايی شاخص ظرفيت واردات مواد غذايی است. شاخص ظرفيت واردات مواد غذايی، يا نسبت کل صادرات به واردات غذا، معياری از ظرفيت يک کشور برای تأمين مالی واردات مواد غذايی خود با استفاده از درآمدهای حاصل از صادرات کالا و خدمات است. مطالعه حاضر با استفاده از مقادير شاخص‏های ظرفيت واردات مواد غذايی و شاخص کلی امنيت غذايی خانوار در دوره زمانی 1362-1387، به بررسی اثر ظرفيت واردات مواد غذايی بر امنيت غذايی خانوارهای شهری با به‏کارگيری روش تصحيح خطاي‏ برداری(VECM) مي‏پردازد. نتايج نشان داد سطح امنيت غذايی خانوارهای شهری مناسب بوده و روند افزايشی داشته است. همچنين تأثير شاخص ظرفيت واردات مواد غذايی بر امنيت غذايی در سطح ملی مثبت و برآورد الگو حاکی از اثر مثبت شاخص ظرفيت واردات مواد غذايی بر امنيت غذايی خانوارهای شهری در کوتاه مدت و بلند مدت است.