اقتصاددانان به منظور بهبود تخصيص نهاده آب، عموماً سياست قيمتگذاری را پيشنهاد میکنند که به دليل نگرانیهای اقتصادی، فرهنگی و سياسی چندان مورد استقبال مسئولان دولتی قرار نمی گيرد. در اين تحقيق به اين سؤال پاسخ داده میشود که به منظور بهبود تخصيص نهاده آب، چه سياستهايی را میتوان به جای سياست قيمتگذاری آب در شرايط فعلی بهکار برد. در اين راستا از مدل برنامهريزی رياضی مثبت (PMP) به منظور کاليبراسيون مدل و تحليل آثار سياستهای پيشنهادی در دشت سرخس (استان خراسان رضوی) استفاده شد. مقايسه آثار سياست افزايش قيمت نهاده آب با دو سياست ماليات بر نهاده ( کاهش يارانه نهاده) و ماليات بر (کاهش حمايت از) محصول نشان داد که هرچند اثر سياستهای پيشنهادی بر درآمد، تقاضای آب و الگوی کشت بهرهبرداران نماينده متفاوت است ولی دو سياست ماليات بر نهاده و محصول در نرخهای معينی میتوانند به عنوان جايگزين سياست قيمتگذاری آب بهکار روند و سياست ماليات بر محصولات دارای نياز آبی بالا در مقايسه با سياست ماليات بر نهادههای کود و سموم شيميايی، در اين زمينه نتايج مطلوبتری را بهدست میدهد.
طبقهبندی: JEL Q12, Q15, Q18, Q28
مقدسی رضا، بخشی علی. کاربرد روش برنامهريزی رياضی مثبت به منظور تخصيص آب در بخش کشاورزی (مطالعه موردی: زيربخش زراعت دشت سرخس). فصلنامه علمی پژوهشی اقتصاد کشاورزی و توسعه. 1394; 23 (92) :115-139
![[English Abstract]](templates/tmpl_yekta/images/en.gif)