هدف اين مطالعه بررسی وضعيت امنيت غذايی در گروههای مختلف درآمدی در شهرستان بويراحمد (از توابع استان کهگيلويه و بويراحمد) است. انتخاب نمونه بر اساس روش نمونهگيری خوشهای چندمرحلهای انجام گرفت. دادههای مورد نياز از طريق مصاحبه و تکميل پرسشنامه جمعآوری و دادههای تکميلی نيز از جداول ترکيبات غذايی استخراج شد. برای ارزيابی امنيت غذايی از شاخصهای تنوع غذايی هانا و کی (HK_NE)، بری (BI)، آنتروپی (EI)، شمارش گروههای غذايی، شمارش اقلام غذايی و نسبت انرژی دريافتی به انرژی توصيه شده استفاده شد. مقايسه مقادير اين شاخصها و درشت مغذیهای دريافتی و توصيه شده در گروههای مختلف درآمدی (4 گروه) با استفاده از مدل آنوا انجام و تحليل شد. نتايج ميانگين شاخصهای مورد استفاده نشان داد که تنوع و امنيت غذايی در شهرستان بويراحمد در سطح متوسط است. اختلاف ميانگين شاخصهای بيان شده در بين گروههای مختلف درآمدی در سطح 5 درصد معنیدار میباشد. به موازات افزايش سطح درآمد، درصد فراوانی خانوارهای دارای تنوع و امنيت غذايی و نيز مقدار درشتمغذیهای دريافتی به طور صعودی افزايش يافتهاند. با توجه به تغييرات سطوح درآمدی و تأثير آن بر امنيت غذايی، پيشنهاد میشود که در آينده جهتگيری سياستهای دولت به سمت توسعه متوازن منطقهای و توزيع عادلانهتر سرمايهگذاریها و پرداخت يارانهها باشد. برای اصلاح عادتهای غذايی آموزشهای تغذيهای از طريق رسانههای عمومی، آموزشهای رسمی و بويژه در مناطقی مانند شهرستان بويراحمد آموزشهای حضوری مورد توجه بيشتر قرار گيرد.
طبقهبندی JEL:Q18، D12
موسوی نسب الهه، رحمانی رهام. وضعيت امنيت غذايی در گروه های مختلف درآمدی (مطالعه موردی: شهرستان بويراحمد). فصلنامه علمی پژوهشی اقتصاد کشاورزی و توسعه. 1394; 23 (92) :217-245
![[English Abstract]](templates/tmpl_yekta/images/en.gif)