با وجود تأکيد بسيار زياد بر بخش کشاورزی و امنيت غذايی در اسناد بالادستی و برنامههای توسعه، واردات محصولات کشاورزی و مواد غذايی تحت تأثير عوامل مختلف، در سه دهه گذشته روند افزايشی داشته به گونهای که از نزديک به 5 ميليون تن در سال 1360 به فراتر از 21 ميليون تن در سال 1391 افزايش يافته است. بر اين اساس، هدف مطالعه حاضر شناسايی و بررسی عوامل مؤثر بر تقاضای واردات محصولات کشاورزی ايران در دوره زمانی 1370 -91 با استفاده ازتلفيق روش تجزيه و تحليل اکتشافی اطلاعات (EDA) با الگوی تحليل حساسيت مدل شبکه عصبی مصنوعی است. به اين منظور، از اطلاعات مربوط به ۱1 قلم گروه کالای منتخب بخش کشاورزی شامل گندم، جو، برنج، ذرت،کنجاله سويا، روغن (سوياوآفتابگردان)،شکر، تخم مرغ، شير، گوشت مرغ و گوشت قرمزاستفاده شد. نتايج الگوسازی فوق نشان داد که طی دوره مورد بررسی به ترتيب متغيرهای توليد ناخالص داخلی بدون نفت(5/29 درصد)، درآمدهای نفتی(7/27 درصد)، نرخ تعرفه(5/16 درصد) و ميزان توليد داخلی محصولاتکشاورزی(6/14 درصد) بيشترين اثر را بر تقاضای واردات و دو متغير قيمت نسبی واردات محصولات کشاورزی(6/6 درصد) و ميزان واردات محصولات کشاورزی با يک وقفه (1/5 درصد) کمترين اثر را بر تقاضای واردات محصولات کشاورزی داشتهاند.
C33; C5; Q17: JELطبقهبندي
فريادرس وليالله، شعبانزاده مهدی، اسفنجاری کناری رضا. ارزيابی و تحليل حساسيت عوامل مؤثر بر تقاضای واردات محصولات کشاورزی ايران با رويکرد شبکه عصبی مصنوعی. فصلنامه علمی پژوهشی اقتصاد کشاورزی و توسعه. 1395; 24 (93) :1-26
![[English Abstract]](templates/tmpl_yekta/images/en.gif)