در نظريههای سنتی سرمايهگذاری فرض بر اين است که تصميمهای سرمايهگذاری در محيط مطمئنی صورت میگيرد درحالیکه نوسانهای وسيع نرخ تورم و ساير متغيرهای اقتصادی محيط نااطمينانی را جهت تصميمگيری برای سرمايهگذاران بخش خصوصی ايجاد میکند. آثار اين نوسانهای شديد بر سرمايهگذاری در مطالعات اخير خصوصاً برای کشورهای در حال توسعه ای مانند ايران، که درجه بالايی از نااطمينانی را تجربه می کنند، مورد توجه قرار گرفته است. در مطالعه حاضر اثر نااطمينانیهای تورمی بر سرمايهگذاری خصوصی در بخش کشاورزی با استفاده از دادههای دوره زمانی 1390- 1342 بررسی شده است. با توجه به متغيرهای مورد نظر، برای برآورد مدل از روش حداقل مربعات شرطی(CLS) استفاده شده است که با حداقل کردن مجذورات خطا ملاکی برای انتخاب آستانه نااطمينانی تورمی بهينه است. نتايج نشان داد درسطوح بالای نااطمينانی تورمی، نااطمينانی اثر منفی و معناداری بر سرمايهگذاری خصوصی بخش کشاورزی در دو دهه 1360 و 1380 داشته است. اما در سطوح پايين نااطمينانی، برای دوره جنگ اين اثر مثبت و بی معنی و برای دوره بعد از جنگ منفی و معنی دار بوده است. همچنين شکاف توليد و نقدينگی تأثير مثبت و معنی دار اما نرخ تسهيلات اعطايی تأثير منفی و بيمعنی در سرمايهگذاری خصوصی بخش کشاورزی در ايران داشته است.
طبقهبندی JEL:G23,E22,E31,C58
بابلی انسيه، لشکری زاده مريم. اثر آستانهای تأثيرسطوح مختلف نااطمينانیهای تورمی بر سرمايهگذاری خصوصی بخش کشاورزی در ايران. فصلنامه علمی پژوهشی اقتصاد کشاورزی و توسعه. 1396; 25 (97) :95-117
![[English Abstract]](templates/tmpl_yekta/images/en.gif)