استادیار دانشگاه پیام نور مرکز ساری، مازندران-ساری-خیابان 15 خرداد-خیابان پیام نور- دانشگاه پیام نور مرکز ساری ، Abba.gholipuor@gmail.com
چکیده: (4 مشاهده)
دهستان زارم رود در بخش هزارجریب شهرستان نکا (استان مازندران)، قرار دارد. این دهستان منطقه ای کوهستانی با مساحتی حدود 609 کیلومتر مربع، در دامنه ارتفاعی 1700 تا 2100 متر از سطح دریا قرار گرفته است. برای مطالعه فلور منطقه، نمونه های گیاهی طی سالهای 1391 تا 1392، جمع آوری و با استفاده از منابع معتبر فلوریستیک شناسایی شدند. در مجموع 172 گونه، متعلق به 146 جنس از 69 تیره شناسایی شد. تیره Fabaceaeبا داشتن 12 جنس و 16 گونه از بزرگترین تیره های منطقه محسوب میشود. از نظر شکل زیستی، 37% از گونه ها همی کریپتوفیت، 26% فانروفیت، 19% کریپتوفیت، 17% تروفیت و 1% کامه فیت بودند. فراوانی گونه های فانروفیت با وضعیت طبیعی پوشش گیاهی منطقه یعنی غلبه ریختار جنگلی همخوانی دارد. بر اساس توزیع جغرافیای گیاهی، 36% از گونه ها عنصر رویشی ناحیه اروپا- سیبری، 23% از گونه ها چند ناحیه ای، 16% به طور مشترک عنصر رویشی ناحیه اروپا- سیبری و ایران- تورانی، 14% ایران – تورانی و 2% جهان وطنی می باشند. میزان تنوع گونه ای منطقه مطالعه شده بیانگر ارزش اکولوژیک منطقه و از طرف دیگر تخریب وسیع پوشش گیاهی است که به عنوان شاهدی برای مدیریت محیط زیست طبیعی قابل استفاده استدهستان زارمرود در بخش هزارجریب شهرستان نکا (استان مازندران)، قرار دارد. این دهستان منطقه ای کوهستانی با مساحتی حدود 609 کیلومتر مربع، در دامنه ارتفاعی 1700 تا 2100 متر از سطح دریا قرار گرفته است. برای مطالعه فلور منطقه، نمونههای گیاهی طی سالهای 1391 و1392، جمعآوری و با استفاده از منابع معتبر فلورستیک شناسایی شدند. در مجموع 172 گونه، متعلق به 146 جنس از 69 تیره شناسایی شد. تیره Fabaceae با داشتن 12 جنس و 16 گونه از بزرگترین تیرههای منطقه محسوب میشود. از نظر شکل زیستی، 37 درصد از گونهها همیکریپتوفیت، 26 درصد فانروفیت، 19 درصد کریپتوفیت، 17 درصد تروفیت و 1 درصد کامهفیت هستند. فراوانی گونههای فانروفیت با وضعیت طبیعی پوشش گیاهی منطقه یعنی غلبه ریختار جنگلی همخوانی دارد. بر اساس توزیع جغرافیای گیاهی، 36 درصد از گونهها عنصر رویشی ناحیه ارو - سیبری، 23 درصد از گونهها چند ناحیهای، 16 درصد به طور مشترک عنصر رویشی ناحیه ارو - سیبری و ایران- تورانی، 14 درصد ایران – تورانی و 2 درصد جهان وطنی میباشند. میزان تنوع گونهای منطقه مطالعه شده بیانگر ارزش اکولوژیک منطقه و از طرف دیگر تخریب وسیع پوشش گیاهی است که به عنوان شاهدی برای مدیریت محیط زیست طبیعی قابل استفاده است..