1- دانشگاه گیلان ، msohani@guilan.ac.ir
2- دانشگاه گیلان
3- دانشگاه آزاد مهاباد
2- دانشگاه گیلان
3- دانشگاه آزاد مهاباد
چکیده: (3 مشاهده)
پراکسیداز از مهمترین ژنهای موثر در مسیر بیوسنتزی لیگنین است. مهمترین کارکرد این آنزیم پلیمریزه کردن مشتقات فنلی به لیگنین، ایجاد ارتباط بین پلیمرهای دیواره سلولی و شکلگیری اتصالهای متقابل منولیگنولها و در نتیجه استحکام دیواره سلولی است. بر همین اساس، ژن پراکسیداز از گیاه ژربرا جداسازی و به منظور افزایش بیان ژن در وکتور بیانی PK7WG2 با سیستم گیتوی کلون شد. گل ژربرا رقم پانوراما با استفاده از Agrobacterium tumefaciens سویه PGV 3101 تراریزش و پس از باززایی، گیاهچههای تراریخت به گلخانه بدون خاک منتقل شدند. بررسیهای مولکولی گیاهان تراریخته نسل دوم با استفاده از آزمونهای PCR و Real Time-PCR تایید کرد که هر دو ژن داخلی و تراژن در گیاهان تراریخته وجود داشته است. فعالیت آنزیم پراکسیداز گیاهان تراریخته بهطور معنیداری در مقایسه با شاهد افزایش نشان داد. مطالعات فنوتیپی و فیزیولوژیکی نشان داد که گیاهان تراریخته به طور معنیداری عارضه خمیدگی کمتری در مقایسه با گیاهان شاهد داشتند. همچنین شاخصهای کیفی گل شامل ماندگاری و پایداری غشای سلولی در گیاهان تراریخته بهطور معنیداری در مقایسه با شاهد افزایش یافت. انتقال تراژن پراکسیداز ضمن بهبود پارمتراهای کیفی گل و افزایش جذب آب توسط ساقه گلدهنده، بهطور قابل توجهی عارضه خمیدگی ساقه گلدهنده ژربرا را کاهش داد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
