1- ، mhaghighi@cc.iut.ac.ir
چکیده: (2 مشاهده)
بهمنظور بررسی تأثیر شوری آب آبیاری بر برخی صفات فیزیولوژیک، بیوشیمیایی و آناتومی و همچنین رشد و عملکرد تودههای مختلف خربزه، آزمایشی در قالب اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار بر روی سه توده مقاوم (آناناسی)، نیمه مقاوم (سبز اصفهان) و حساس به شوری (گنگی) در دو سطح شوری کلرید سدیم (صفر و 8 دسی زیمنس بر متر) شوری متداول چاههای منطقه در مزرعه ایستگاه تحقیقاتی اصفهان در سال زراعی 95-96 به اجرا درآمد. نتایج نشان داد با افزایش شوری وزنتر و خشک اندام هوایی در تمام تودهها کاهش یافت. وزنتر و خشک گوشت، پوست و بذر، تعداد و وزن متوسط میوه در تودههای حساس و نیمه مقاوم کاهش نشان داد. عملکرد در تمام تودهها کاهش یافت. کاهش سطح برگ در توده حساس و طول بوته و میوه در توده نیمه مقاوم مشاهده شد. سفتی میوه در کلیه تودهها و اسیدیته میوه در توده نیمه مقاوم و حساس کاهش یافت درحالیکه TSS در این تودهها افزایش نشان داد. میزان فتوسنتز، هدایت روزنهای و دیاکسید کربن زیر روزنهای در توده حساس بیشترین میزان کاهش را نشان دادند درحالیکه تعرق در این توده افزایش نشان داد و پتانسیل آب برگ منفیتر شد. بیشترین میزان پرولین، فنول و فعالیت آنتیاکسیدانی در توده مقاوم مشاهده شد. ضخامت اپیدرم فوقانی در توده حساس با اعمال شوری افزایش یافت و در اپیدرم تحتانی تأثیر معنیداری نداشت. لذا هدف از این پژوهش بررسی تحمل تودههای رایج در منطقه نسبت به شوری بهمنظور توصیه بهترین توده مقاوم آناناسی جهت کشت میباشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
