این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
طب سنتی اسلام و ایران، جلد ۶، شماره ۲، صفحات ۱۵۶-۱۷۱
عنوان فارسی درماتیت آتوپیک در طب سنتی ایرانی و نقش ماءالجبن افتیمونی در درمان آن
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: درماتیت آتوپیک یک بیماری التهابی خارشدار شایع و مزمن پوست است که تاثیر عمیقی بر کیفیت زندگی بیماران می‎‎گذارد. وجود ضایعات پوستی که خارش شدیدی دارند نه فقط خواب بلکه فعالیتهای روزمره و عملکرد اجتماعی بیمار را نیز مختل می‎کند و از طرف دیگر هزینه‎های قابل توجهی برای بیمار، خانواده و اجتماع به دنبال دارد. اگرچه درماتیت آتوپیک در موارد خفیف با استفاده از مرطوب کننده‎ها ‎‎، کورتیکواسترئیدهای موضعی و آنتی هیستامینهای خوراکی قابل کنترل است اما در موارد متوسط تا شدید اغلب به داروهای ساپرس کننده سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین، آزاتیوپرین و کورتونهای سیستمیک نیاز پیدا می‎شود که عوارض جانبی فراوانی را در پی خواهد داشت. همین مساله باعث شده که بیماران تمایل زیادی به استفاده از درمانهای مکمل و جایگزین داشته باشند. در طب سنتی ایرانی چندین بیماری با علایم مشابه درماتیت آتوپیک مطرح شده‎اند‎ که درمان مشترک همه آنها ماءالجبن افتیمونی است. مواد و روش ها: این مطالعه با بررسی منابع طب جدید و سنتی به تبیین درماتیت آتوپیک از دیدگاه طب سنتی و مدرن می‎‎پردازد و با ارائه ماءالجبن افتیمونی به عنوان یک گزینه درمانی و مشخص نمودن مکانیسم احتمالی اثر آن سعی می‎‎کند یک راهکار جدید در درمان درماتیت آتوپیک پیش رو قرار دهد. یافته‎ها: مطالعات نشان داده است ماءالجبن و افتیمون هردو خواص ضدالتهابی دارند. علاوه بر آن مصرف ماءالجبن می‎‎تواند به ترمیم پوست کمک کند، میزان خارش را کاهش داده و قدرت تطابق با استرس ناشی از این بیماری مزمن را در فرد افزایش دهد. نتیجه‎گیری: این فرضیه مطرح می‎‎شود که مصرف داروی سنتی ماءالجبن افتیمونی می‎‎تواند به عنوان یک درمان مکمل در درماتیت آتوپیک مطرح باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ماءالجبن افتیمونی، طب سنتی ایرانی، درماتیت آتوپیک
عنوان انگلیسی Atopic dermatitis in traditional Iranian medicine and the role of Maa al- Jobon-e Aftimouni in its treatment
چکیده انگلیسی مقاله Background and Purpose: Atopic dermatitis is a common, chronic, itchy, inflammatory skin disease which has a profound impact on quality of life. The pruritic skin lesions lead to sleep disturbance, decreased performance and social activities of the affected individual in addition to financial expenses for the patient and his/her family and society. Mild atopic dermatitis can be controlled with emollients, antihistamines and topical corticosteroids, but severe cases often require treatment with immunosuppressant drugs (e.g., cyclosporine, azathioprine and systemic corticosteroids) with unfavourable side effects. Therefore, there is a tendency to use complementary and alternative medicines in atopic dermatitis. In traditional Iranian medicine, certain diseases have properties similar to those seen in atopic dermatitis, and all have been treated with Maa al-Jobon-e Aftimouni. Materials & Methods: This study deals with an explanation of atopic dermatitis by investigating both traditional and modern medicinal treatment of the disease. It tries to put forward a novel therapeutic approach to atopic dermatitis treatment by presenting Maa al-Jobon-e Aftimouni and specification of its potential activity. Results: Studies demonstrated that Maa al-Jobon (whey) and Aftimoun (Cuscuta sp.) have anti-inflammatory effects. In addition, Maa al-Jobon can improve skin healing, decrease itching and increase the patient's ability to adapt to stress. Conclusion: It is hypothesized that Maa al-Jobon-e Aftimouni could be posed as a complementary treatment in atopic dermatitis.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله مهرزاد مهربانی |


رسول چوپانی |


میترا مهربانی |


نشانی اینترنتی http://www.jiitm.ir/browse.php?a_code=A-10-1-275&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات