این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
طب سنتی اسلام و ایران، جلد ۵، شماره ۲، صفحات ۱۰۱-۱۰۷
عنوان فارسی ارتباط بین نوع مزاج و شدت لکنت در افراد فارسی زبان دارای لکنت پیشرفته
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: با اینکه از شروع «طب سنتی» هزاران سال می‌گذرد، هنوز هم کاربرد آن در درمان بیماری‌های گوناگون تمرکز عمده بسیاری از پژوهش‌های امروزی است. لکنت اختلالی پیچیده است که بر دستاوردهای شغلی، اجتماعی، آکادمیک و عاطفی افراد تاثیر می‌گذارد. این پژوهش با هدف بررسی ارتباط بین نوع مزاج و شدت لکنت در افراد فارسی زبان دارای لکنت پیشرفته انجام شد. مواد و روش‌ها: چهل نفر دارای لکنت پیشرفته و چهل نفر دارای گفتار روان که از نظر سن و جنس با افراد لکنتی هم‌سان بودند، در این مطالعه مقطعی توصیفی-تحلیلی شرکت کردند. برای ازیابی نوع مزاج و شدت لکنت به‌ترتیب از «پرسشنامه تعیین نوع مزاج» و مقیاس سنجش شدت لکنت-3، استفاده شد. تحلیل آماری داده‌ها با کمک SPSS نسخه 18 انجام شد. روش آمار استنباطی تی مستقل و هم‌بستگی پیرسون برای بررسی رابطه متغیرها به‌کار رفت. یافته‌ها: میانگین نمره مزاج در افراد داری گفتار روان نسبت به آزمودنی‌های دارای لکنت بیشتر بود، اما این تفاوت از لحاظ آماری معنی‌دار نبود (09/0 = p). بین میانگین نمرات مزاج و میانگبن نمره شدت لکنت هم‌بستگی معنی‌دار مشاهده شد (04/0 = p) و این همبستگی منفی بود. درواقع، هرچه نمره افراد در آزمون مزاج بیشتر باشد، شدت لکنت‌شان کمتر است. بحث و نتیجه‌گیری: یافته‌های این پژوهش نشان داد که با گرم‌تر‌شدن مزاج، شدت لکنت افراد لکنتی کاهش می‌یابد. پیشنهاد می‌شود که افراد لکنتی با استفاده از غذاهایی که مزاج گرم دارند، اعتدال مزاج خود را حفظ کنند و مصرف غذایی که مزاج سرد دارند را کاهش دهند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله طب سنتی، لکنت، مزاج، گفتار
عنوان انگلیسی Relationship between temperament and stuttering severity in Persian speaking subjects with advanced stuttering
چکیده انگلیسی مقاله Background and Purpose: Although traditional medicine started from thousands years ago, its application in treatment of different diseases is the focus of many current studies. Stuttering is a complex speech disorder and imposes significant negative influences on person's psychological life and on his or relationship with others. The study aimed to investigate the relationship between temperament type and stuttering severity in Persian speaking subjects with advanced stuttering. Material and Methods: 40 subjects with advanced stuttering and 40 sex and age matched subjects with fluent speech participated in this cross-sectional descriptive analytical study. Temperament type and stuttering severity were assessed by “Determining Temperament Type Questionnaire” and stuttering severity instrument-3 respectively. Statistical analysis was performed using SPSS version 18. Independent t test and Pearson correlation were used to examine the relationship among variables. Results: Mean temperament score was higher in subjects with fluent speech than in those with stuttering but this was not statistically significant (p = 0.09). Significant correlation was observed between mean temperament score and mean stuttering severity (p = 0.04) and this correlation was negative. Indeed, the more the score of a subject in temperament test (as the temperament being warmer), the less is his/her stuttering severity. Conclusions: findings of this study showed that stuttering severity is decreased the as the temperament being warmer. It is suggested that people with stuttering moderate their temperament by use of warm foods and reduce the use of cold foods
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Traditional Medicine, Stuttering, Temperament, Speech.
نویسندگان مقاله حسین رضایی |


محمد تقی تکلو | mohammad taghi


پیمان زمانی |


فاطمه هروی |


نشانی اینترنتی http://www.jiitm.ir/browse.php?a_code=A-10-1-219&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات