این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
جمعه 21 آذر 1404
Evidence Based Care
، جلد ۵، شماره ۳، صفحات ۱۹-۲۸
عنوان فارسی
بررسی تأثیر قصهگویی بر خودکارامدی تحصیلی کودکان ۱۲-۷ سال مبتلا به تالاسمی
چکیده فارسی مقاله
مقدمه: بیماریهای مزمن در کودکان باعث عدم تکامل حس عزت نفس و سازندگی میگردد. در شرایطی که پیچیدگی و سختی رفتار افزایش مییابد خودکارامدی تقلیل خواهد یافت.قصهگویی یک روش یادگیری مشاهدهای میباشد؛ که بر ارتقای خودکارآمدی تأثیرگذار است. هدف: تعیین تأثیر قصهگویی بر خودکارآمدی تحصیلی کودکان 12- 7 سال مبتلا به تالاسمی مشهد. روش: در این کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفیشده، 60 کودک 12-7 ساله مبتلا به تالاسمی کلینیک فوقتخصصی کودکان سرور مشهد در سال 1393 در دو گروه «قصهگویی» و «مراقبت معمول» تخصیص یافتند. در گروه قصهگویی، 8 جلسه 60 دقیقهای قصهگویی گروهی اجرا شد و در گروه مراقبت معمول مداخلهای صورت نگرفت. واحدهای پژوهش ابزار استاندار خودکارآمدی کودک و نوجوان موریس (2002) ((SEQ-C را در سه مرحله قبل از قصهگویی، بلافاصله پس از اتمام جلسات و یک ماه پس از جلسات تکمیل نمودند. تحلیل دادهها توسط آزمونهای تیمستقل، آنالیز واریانس با اندازههای تکراری با استفاده از نرمافزار SPSS ویرایش 14 انجام شد. یافتهها: در گروه قصهگویی 0/60 درصد دختر و با میانگین سنی 9/1±4/9 سال و در گروه مراقبت معمول هر دو جنس 0/50 درصد با میانگین سنی 8/1±5/9 سال مورد مطالعه قرار گرفتند. بر اساس آزمون آنالیز واریانس با اندازههای تکراری میزان خودکارآمدی و خودکارآمدی تحصیلی بین دو گروه طی سه مرحله ارزیابی تفاوت معنیداری داشته است (001/0> P). نتیجهگیری: نتایج پژوهش حاضر بر اثربخشی فن قصهگویی به صورت گروهی بر خودکارآمدی عمومی و تحصیلی کودکان تأکید دارد. این پژوهش میتواند قصهگویی را به عنوان شیوهای جذاب برای کودکان به بیمارستانهای دوستدار کودک معرفی نماید.
کلیدواژههای فارسی مقاله
تالاسمی، خودکارآمدی، خودکارآمدی تحصیلی، قصهگویی،
عنوان انگلیسی
Effects of Storytelling on Educational Self-efficacy in Children with Thalassemia, Aged 7-12 Years Old
چکیده انگلیسی مقاله
Background: Chronic diseases in children lead to failure in the development of self-esteem and productivity. Self-efficacy decreases as one’s behaviors become more complex and difficult to deal with. Storytelling is an observational learning method, which is effective in improving self-efficacy. Aim: to determine the effects of storytelling on self-efficacy in children with thalassemia (aged 7-12 years) in Mashhad, Iran. Methods: In this randomized clinical trial, 60 children with thalassemia, referring to Sarvar Pediatric Hospital of Mashhad in 2014, were randomly divided into control (usual care) and intervention (storytelling) groups. In the intervention group, storytelling was performed during eight sessions (60 min each), whereas the control group received routine care. The samples completed the Self-Efficacy Questionnaire for Children by Morris (2002) before the intervention, immediately after the intervention and after one month. For data analysis, independent t-test and repeated measures ANOVA were performed, using SPSS version 14. Results: In the intervention group, 60.0% of subjects were female and the mean age was 9.4±1.9 years. In the control group, gender distribution was equal and the mean age of participants was 9.5±1.8 years. Based on the repeated measures ANOVA, self-efficacy and educational self-efficacy were significantly different between the two groups during three stages of evaluation (P>001). Conclusion: The obtained results highlighted the effectiveness of storytelling in general and educational self-efficacy of children with thalassemia. This study introduced storytelling as an interesting technique for attracting children to baby-friendly hospitals.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله
نفیسه حکمتی پور | nafiseh hekmatipour
evidence based care research centre, instructor of pediatric nursing, school of nursing and midwifery, mashhad university of medical sciences, mashhad, iran
دانش آموخته کارشناسی ارشد آموزش پرستاری کودکان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه علوم پزشکی مشهد (Mashhad university of medical sciences)
حمیدرضا بهنام وشانی | hamidreza behnam vashani
ms in nursing, school of nursing and midwifery, mashhad university of medical sciences, mashhad, iran
مرکز تحقیقات مراقبت مبتنی بر شواهد، مربی گروه کودکان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه علوم پزشکی مشهد (Mashhad university of medical sciences)
سعید واقعی | saeed vaghee
evidence based care research centre, instructor of phychiatric nursing, school of nursing and midwifery, mashhad university of medical sciences, mashhad, iran
مرکز تحقیقات مراقبت مبتنی بر شواهد، مربی گروه بهدلشت روان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه علوم پزشکی مشهد (Mashhad university of medical sciences)
سیدمحسن اصغری نکاح | syed mohsen asghari nekah
assistant professor, department of education and psycology, ferdowsi university, mashhad, iran
استادیار گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه فردوسی (Ferdowsi university)
نشانی اینترنتی
http://ebcj.mums.ac.ir/article_4875.html
فایل مقاله
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
مقاله پژوهشی اصیل کمی و کیفی
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات