این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
Evidence Based Care، جلد ۵، شماره ۳، صفحات ۶۳-۷۶
عنوان فارسی تأثیر آموزش روانی بر استیگما در مراقبین خانگی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی: کارآزمایی بالینی
چکیده فارسی مقاله مقدمه: استیگما چالش‌برانگیزترین بار مسؤولیتی در مراقبت است که خانواده بیماران مبتلا به اختلالات روان‌پزشکی با آن مواجه هستند. به دلیل تأثیر بارز شرایط فرهنگی و اجتماعی بر استیگما، کمتر به این مسأله پرداخته شده و مداخلات انجام شده در این زمینه محدود می‌باشد. هدف: تعیین تأثیر آموزش روانی بر استیگما در مراقبین خانگی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی. روش: در این کارآزمایی شاهددار تصادفی، 60 نفر از مراقبین خانگی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی بستری در بیمارستان روان‌پزشکی ابن‌سینای مشهد در سال 94-1393 به دو گروه مداخله (30 نفر) و شاهد (30 نفر) تخصیص یافتند. گروه مداخله تحت آموزش روانی (مطابق مدل آموزشی فالون و همکاران (1985) در طی دو جلسه 4 ساعته) و گروه شاهد تحت مراقبت‌های معمول قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه تعدیل شده استیگمای احساسی بیمار روانی Modified Version of (Internalized Stigma Mental Illness) scale بود که بلافاصله قبل از مداخله و یک ماه پس از مداخله تکمیل شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 5/11 و آزمون‌های دقیق‌فیشر، من‌ویتنی، تی‌مستقل و تی‌زوج انجام شد. یافته‌ها: 7/71 درصد از مراقبین خانگی مؤنث و 3/28 درصد آن‌ها مذکر بودند. در مرحله قبل از مداخله از نظر میانگین نمره کل استیگما بین گروه آموزش روانی (2/9±3/44) و شاهد (7/9±8/43) تفاوت معناداری وجود نداشت (84/0p=). اما از نظر تغییرات میانگین نمره کل استیگما قبل و بعد از مداخله، بین گروه آموزش روانی (1/8±0/5) و شاهد (8/5±3/0) تفاوت معنادار بود (01/0p<). نتیجه‌گیری: با توجه به تأثیر آموزش روانی بر ابعاد فردی استیگما، می‌توان از آن به منظور کاهش استیگما در بیمارستان‌های روان‌پزشکی استفاده کرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله آموزش روانی، استیگما، اسکیزوفرن، خانواده، مراقبین خانگی،
عنوان انگلیسی Effects of Psychoeducation on Stigma in Family Caregivers of Patients with Schizophrenia: A Clinical Trial
چکیده انگلیسی مقاله Background: Stigma is the most chal­lenging care responsibility in families of individuals with psychological disorders. Considering the evident impacts of cultural and social circumstances on stigma, less attention has been paid to this issue and the conducted interventions are limited. Aim: todetermine the effects of psychoeducation on stigma in family caregivers of patients with schizophrenia. Methods: In this randomized controlled trial, 60 family caregivers of patients with schizophrenia, hospitalized at Ibn Sina Hospital of Mashhad in 2014-2015, were assigned to intervention (n=30) and control (n=30) groups. The experimental group received psychoeducation according to the model by Falloon et al. (1985) during two 4-hour sessions, while the control group received usual care. The Modified Version of the Internalized Stigma of Mental Illness scale was completed immediately before and one month after the intervention. For data analysis, Fisher’s exact test, Mann-Whitney, independent t-test and paired t-test were performed, using SPSS version 11.5. Results: In total, 71.7% of family caregivers were female and 28.3% were male. Before the intervention, there was no significant difference between the intervention (44.3±9.2) and control (43.8±9.7) groups regarding the mean score of stigma (P=0.84). However, the mean change in the total stigma score before and after the intervention was significantly different between the intervention (5.0±8.1) and control (0.03±5.8) groups (P=0.01). Conclusion: Considering the influence of psychoeducation on individual aspects of stigma, this method can be applied to reduce stigma at psychiatric hospitals.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Stigma, Psychoeducation, Schizophrenia, Family caregivers
نویسندگان مقاله سعید واقعی | saeed vaghee
evidence based care research centre, instructor of psychiatric nursing, school of nursing and midwifery, mashhad university of medical sciences, mashhad, iran
مرکز تحقیقات مراقبت مبتنی بر شواهد، مربی گروه آموزش روانپرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی مشهد (Mashhad university of medical sciences)

اعظم سالارحاجی | azam salarhaji
ms in psychiatric nursing, school of nursing and midwifery, mashhad university of medical sciences, mashhad, iran
دانش آموخته کارشناسی ارشد آموزش پرستاری روان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی مشهد (Mashhad university of medical sciences)

نگار اصغری پور | negar asgharipour
assistant professor of clinical psychology, psychiatry and behavioral sciences research center, mashhad university of medical sciences, mashhad, iran
استادیار روان شناسی بالینی، مرکز تحقیقات روان پزشکی و علوم رفتاری، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی مشهد (Mashhad university of medical sciences)

حمید چمنزاری | hamid chamanzari
evidence based care research centre, instructor of medical-surgical nursing, school of nursing and midwifery, mashhad university of medical sciences, mashhad, iran
مرکز تحقیقات مراقبت مبتنی بر شواهد، مربی گروه داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی مشهد (Mashhad university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://ebcj.mums.ac.ir/article_5159.html
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی اصیل کمی و کیفی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات