این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
Evidence Based Care، جلد ۴، شماره ۳، صفحات ۳۳-۴۶
عنوان فارسی تأثیر خاطره‌گویی گروهی بر نشاط سالمندان
چکیده فارسی مقاله مقدمه: برخی مطالعات تأثیر خاطره­گویی بر سلامت روان را تأیید می­کند؛ اما هنوز نتایج متناقضی در این زمینه وجود دارد. تاکنون مداخله مطالعه‌شده، بومی‌شده و تأییدکننده تأثیر این مداخله درمانی بر بهزیستی ذهنی سالمندان در داخل کشور انجام نشده است. هدف: تعیین تأثیر خاطره­گویی‌گروهی بر نشاط سالمندان. روش: در این کارآزمایی بالینی، 64 سالمند مراجعه­کننده به کانون جهان­دیدگان گرگان به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. نمرات نشاط قبل مداخله، حین، پایان و یک ماه بعد از پایان مداخله اندازه­گیری شد. خاطره­گویی در 6 جلسه طی 3 هفته اجرا شد. در گروه کنترل، جلسات بحث گروهی برگزار گردید. داده­ها با پرسشنامه­های روا و پایای نشاط (Oxford)، معاینه مختصر روانی شناختی جمع‌آوری و از آزمون­های فیشر، مجذورکای، تی‌مستقل، آنالیز واریانس با اندازه­های تکراری و آزمون تعقیبی بنفرونی در نرم‌افزار SPSS نسخه 20 استفاده شد. یافته‌ها: ­میانگین سنی شرکت­کنندگان 2/6 ± 5/65 سال بود و 8/50 درصد افراد مرد بودند. نمرات نشاط قبل از مداخله در گروه کنترل 6/10±9/43 و مداخله 3/8­±6/45 بود (05/0p>). تحلیل چندمتغیره با اندازه­های تکراری نشان داد اثر متقابل زمان با گروه درمانی بر تغییرات نمره نشاط سالمندان معنی­دار است (01/0>p). آزمون تعقیبی بنفرونی بین نمرات قبل و پایان مداخله (03/0p<) و نمرات حین و پایان مداخله (03/0p<) تفاوت معنی­داری را نشان داد. نتیجه‌گیری: بحث گروهی و خاطره­گویی در افزایش نمرات نشاط سالمندان مؤثر بود؛ اما میزان تأثیر­گذاری مداخله خاطره­گویی بیشتر بود؛ بنابراین، می­توان از آن به عنوان روشی کم‌هزینه و بدون عوارض جانبی برای افزایش نشاط سالمندان استفاده کرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله خاطره‌گویی، سالمند، نشاط،
عنوان انگلیسی The effect of group reminiscence on happiness of the elderly
چکیده انگلیسی مقاله Background: some studies have confirmed the effectiveness of reminiscence on mental health, although there are conflicting results in this area. There are no interventional, localized and confirmed studies into the effectiveness of this intervention on mental wellbeing of old people in our country. Aim: To determine the effect of reminiscence therapy on the elderly happiness. Methods: In this clinical trial, 64 elderly referred to the Jahandidegan center of Gorgan were selected and randomly divided into control and intervention groups. Happiness scores were measured before intervention, during, and one month after the end of intervention.. Reminiscence was conducted in six sessions over three weeks. Group discussions were held for the control group. Data were collected using valid and reliable happiness questionnaires (oxford) and a brief cognitive-mental examination. Fisher’s exact test, Chi-square, independent, repeated measures ANOVA with Bonferoni post-hoc and SPSS version 20 were used. Results: The mean age of the participants was 65.5±6.2, and 50.8% of them were men. Happiness pre-intervention scores were 43.9±10.6 and 45.6±8.3 in control and the intervention groups, respectively (p>0.05). Multivariate analysis with repeated measures showed that the interaction between treatment group and the time was significantly effective on the elderly happiness score (p< 0.01). Bonferroni post-hoc test scores before and after the intervention (P< 0.03) and scores during and after the intervention (P< 0.03) showed significant differences. Conclusion: group discussion and reminiscence are effective in increasing the elderly happiness scores. However, reminiscence was a more effective intervention; therefore, it can be an inexpensive way to increase the vitality of the elderly with no side-effects. 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله reminiscence, Elderly, Happiness
نویسندگان مقاله زهرا یوسفی | zahra yousefi
masters student of geriatric nursing, school of nursing and midwifery, kashan university of medical sciences, kashan, iran
دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری سالمندی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی کاشان (Kashan university of medical sciences)

خدیجه شریفی | khadijeh sharifi
instructor of nursing, department of health- management nursing, school of nursing and midwifery, kashan university of medical sciences, kashan, iran
مربی گروه پرستاری مدیریت و بهداشت، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی کاشان (Kashan university of medical sciences)

زهرا تقربی | zahra tagharrobi
department of biostatistics and public health, faculty of health, kashan university of medical sciences, kashan, iran
مربی گروه آمار و بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی کاشان (Kashan university of medical sciences)

حسین اکبری | hossein akbari
department of biostatistics and public health, faculty of health, kashan university of medical sciences, kashan, iran
مربی گروه آمار و بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی کاشان (Kashan university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://ebcj.mums.ac.ir/article_3365.html
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی اصیل کمی و کیفی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات