این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران، جلد ۲۱، شماره ۸، صفحات ۹-۲۱
عنوان فارسی اثر تمرین ترکیبی و مکمل یاری بذرکتان بر شاخصهای انسولینی و ترکیب بدنی زنان دارای اضافه وزن
چکیده فارسی مقاله مقدمه: انجام تمرینات ورزشی منظم و استفاده از استراتژی­های غذایی، همواره از جمله رویکردهای کم­خطر و سالم برای مقابله و درمان پدیده چاقی و بهبود آن به‌شمار می­رود. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر تمرین ترکیبی با مکمل یاری بذر کتان بر شاخص­های ترکیب بدنی، گلوکز، انسولین و مقاومت به انسولین دختران دارای اضافه­ وزن انجام شد. روش­کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1396 بر روی 36 زن دارای اضافه­ وزن در دانشگاه تبریز انجام شد. افراد به‌صورت تصادفی به چهار گروه 9 نفری: تمرین همراه با مصرف مکمل، تمرین ترکیبی، مکمل یاری بذر کتان و کنترل تقسیم شدند. تمرین ترکیبی شامل تمرینات هوازی با شدت 65% ضربان ­قلب­ ذخیره و تمرینات ­مقاومتی با شدت 60% یک تکرار بیشینه بود. افراد هر بسته پودر بذر کتان را یک ساعت قبل از غذا، در سه وعده غذایی و در داخل 250 میلی‌گرم آب حل کرده و در طول 4 هفته دوره­ تمرین مکمل ­یاری استفاده کردند. مقادیر انسولین با استفاده از کیت الایزا، میزان گلوکز ناشتا توسط دستگاه اتوآنالایزر و مقاومت به انسولین با روش ارزیابی مدل هومئوستازی (HOMA) اندازه­گیری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم­افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون‌های تحلیل واریانس یک­راهه، آزمون آنالیز واریانس با اندازه­گیری­های مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته­ها: در گروه تمرین ترکیبی، نسبت دور کمر به باسن بعد از چهار هفته کاهش معنی­داری داشت (015/0=p) و مکمل یاری بذر کتان به‌تنهایی باعث کاهش معنی­دار وزن (008/0=p)، درصد چربی (041/0=p) و نسبت دور کمر به باسن (015/0=p) شد، ضمن اینکه مداخلات نتوانست بر انسولین (511/0=p)، مقاومت انسولینی (549/0=p) و گلوکز خون (600/0=p) تأثیر بگذارد. نتیجه­گیری: چهار هفته تمرین ترکیبی و مکمل یاری بذر کتان بر گلوکز و شاخص­های انسولینی مرتبط و همچنین ترکیب بدن تأثیر خاصی نداشت و استفاده از چنین متغیرهای مستقلی، نیازمند بررسی­های بیشتری خواهد بود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله اضافه وزن، بذر کتان، ترکیب بدنی، تمرین، مکمل یاری غذایی،
عنوان انگلیسی Effect of concurrent training and flaxseed supplementation on Insulin Indicators and body composition in overweight women
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Regular sports exercises and the use of food strategies are always considered as low-risk and healthy approaches for coping and treatment of obesity. In this regard, the present study was performed with aim to determine the effect of concurrent training with Flaxseed supplementation on body mass index, glucose, insulin and insulin resistance in overweight girls. Methods: This clinical trial was performed on 36 overweight women in Tabriz University in 2017. The subjects were randomly divided into four groups (n=9 in each group), including training along with supplementation, concurrent training, supplementation Flaxseed and control. Concurrent training included aerobic exercises with an intensity of 65% of heart rate and resistance training with intensity of 60% 1RM. The subjects used the powdered seed one hour before food, at three meals and dissolved in 250 mg of water, during four weeks of supplementation course. Insulin value was measured using an ELISA kit, fasting glucose level by autoanalyzer, and insulin resistance by homoeostasis model (HOMA). Data was analyzed by SPSS software (version 22) and ANOVA, repeated measurements variance analysis, and bonferroni post hoc. P < 0.05 was considered statistically significant. Results: In concurrent training group, after four weeks, there was a significant decrease in WHR (P=0.015), and supplementation of flax seed alone caused a significant reduction in weight (P=0.008), fat percentage (P=0.041), WHR (P=0.015). Meanwhile, interventions could not affect insulin (P=0.511), insulin resistance (P=0.549), and glucose (P = 0.600). Conclusion: Four weeks of concurrent training and Flaxseed supplementation had no significant effects on glucose and insulin-related indices, and body composition. The use of such independent variables requires more research.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله دکتر وحید ساری صرّاف | Vahid Sari-Sarraf
Associate Professor, Department of Sport Physiology, School of Physical Education and Sport Sciences, University of Tabriz, Tabriz, Iran.
دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.

دکتر رامین امیرساسان | Ramin Amirsasan
Associate Professor, Department of Sport Physiology, School of Physical Education and Sport Sciences, University of Tabriz, Tabriz, Iran.
دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.

فاطمه حلال‌خور | Fateme Halalkhor
M.Sc. Student in Sport Nutrition, School of Physical Education and Sport Sciences, University of Tabriz, Tabriz, Iran.
دانشجوی کارشناسی ارشد تغذیه ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.

نشانی اینترنتی http://ijogi.mums.ac.ir/article_11963.html
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/14/article-14-1091684.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده en
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده اصیل پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات