این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
الجمعیه الایرانیه للغه العربیه و آدابها فصلیه محکمه، جلد ۵، شماره ۱۲، صفحات ۴۱-۵۴
عنوان فارسی صیغه‌های عام و خاص در زبان عربی (از لحاظ مذکر ومؤنث)
چکیده فارسی مقاله از نظر جنسیت در زبان عربی دو نگرش به ماهیت اشیاء وجود دارد: نگرش اول عام و کلّی است، و در نگرش دوم، آنها به دو دسته تقسیم می­شوند: مذکر و مؤنث. مذکر خالی از نشانه است، اما مؤنث دارای نشانه می­باشد، در نتیجه در زبان عربی اشیاء دارای سه شکل هستند: صیغه عام یا کلی که شامل مذکر ومؤنث و خالی از نشانه­ است؛ دوم: صیغه مؤنث (با نشانه‌های تأنیث)، و سوم، صیغه مخصوص مذکر (بدون نشانه). به دیگرعبارت، مذکّر از صیغه عموم که خالی از نشانه است استفاده می‌کند، ولی باید قرائنی لفظی یا معنوی و یا سیاقی، که گواهی دهند منظور صیغه مذکر است نه صیغه عموم، باشد، در غیر این صورت صیغه عموم، منظور می­گردد. علاوه بر حالت اول (مشترک بودن مذکر و مؤنث)، دو حالت دیگر استفاده از صیغه عموم وجود دارد. یکی کلمات مبهم که جنس آنها قبل از به کارگیری در جمله آشکار نمی‌شود، مانند کلمه شیء یا اعداد. و دیگری کلماتی که جنس مشخصی ندارند، مانند ابلیس، شیطان، جن، جبرئیل، عزرائیل، میکائیل و خداوند تبارک و تعالی، یا به عبارتی دیگر (ما فوق جنسیت). نتیجه این­که صیغه عموم در عربی سه حالت دارد: اول دربرگیرنده مذکر و مؤنث به طور مشترک؛ دوم عدم وضوح هیچ یک از آن دو (مذکر و مؤنث)، و سوم کلماتی که فوق جنسیت هستند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله مذکر، مؤنث، صیغه عموم، جنسیت، مشترک، مبهم،
عنوان انگلیسی العموم والخصوص فی اللغة العربیة (بالنسبة للتذکیر والتأنیث)
چکیده انگلیسی مقاله غة العربیة تنظر إلى الموجودات نظرة عامة، أولاً، ثم تعید النظر إلیها کرّةً أخرى فتقسمها إلى مذکّر ومؤنّث. وقد خلت صیغة العموم من علامات، وکذا صیغة المذکّر، واختصّت بذلک الأمر صیغة المؤنّث. إذن، فاللغة العربیة تستخدم ثلاث صیغ فی تعاملها مع الأشیاء؛ صیغة عامة تشمل المذکّر والمؤنّث تُستخدم عند اجتماعهما خالیة مما یمیّزها، لأنّ العربیة دقیقة فی هذا المجال، وصیغة خاصة بالمؤنّث (مع علامات التأنیت)، وصیغة خاصة بالمذکّر (بدون علامات)، أی أنّ المذکّر یستخدم صیغة العموم الخالیة مما یمیّزها، ولابد من وجود قرائن معنویة أو لفظیة أو سیاقیة تنصّ أو تشهد للمذکّر بذکوریته، وإن انعدمت فالمعنیّ هو صیغة العموم. هناک استعمالان آخران لصیغة العموم، الأوّل هو الکلمات المبهمة التی لا تتضح جنسیتها إلاّ بعد الاستعمال، نحو کلمة شیء أو العدد، والثانی هو الکلمات التی لیس لها جنس معیّن، ولو کان افتراضیاً، کالملائکة والجنّ و إبلیس و الشیطان وجبریل ومیکائیل وعزرائیل والباری تبارک وتعالى، أو ما نستطیع تسمیته (ما فوق الجنسیة). لذا یمکننا القول: إنّ صیغة العموم فی العربیة نستخدمها لثلاثة أمور: الأول هو اشتراک المذکّر والمؤنّث، والثانی هو عدم وضوح أیّ منهما، والثالث هو کون الکلمة خارج حدود الجنس ولا تنطبق علیها قوانینه.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله شاکر عامری |


نشانی اینترنتی http://iaall.iranjournals.ir/article_1372_1c791f3f16c29ca26e6df687b545f45e.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/608/article-608-1101936.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده ar
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات