این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
طب توانبخشی، جلد ۵، شماره ۲، صفحات ۱۰۶-۱۱۴
عنوان فارسی بررسی اثر بانداژ ورزشی مچ پا بر نیروی عمودی واکنش زمین طی آزمون فرود
چکیده فارسی مقاله مقدمه و اهدف پیچ خوردگی مچ پا معمول ترین ضایعه ای است که در فعالیت های ورزشی گزارش شده است. با توجه به میزان شیوع بالا و پیامدهای آن پیشگیری از اولین پیچ خوردگی مچ پا از اهمیت زیادی برخوردار است. حمایت کننده های خارجی مانند بانداژ و بریس به این منظور استفاده می شوند.از جمله روش های پیشگیری می توان به استفاده از حمایت کننده های خارجی مانند بانداژ و بریس ها اشاره کرد. هدف از این مطالعه بررسی اثر بانداژ ورزشی پیشگیرانه مچ پا بر بزرگی بیشترین نیروی عمودی واکنش زمین و زمان رسیدن به این مقدار به دنبال آزمون فرود تک پا می باشد. مواد و روش ها یک مطالعه شبه تجربی به روش قبل و بعد بر روی 35 دختر سالم ورزشکار غیر حرفه ای صورت گرفت. در این مطالعه از صفحه نیرو برای ثبت داده ها استفاده شد. آزمودنی ها پیش و پس از بانداژ ورزشی مچ پای ترجیحی به روش Gibney Closed Basket Weave از سکویی به ارتفاع 30 سانتی متر که در فاصله 10 سانتی متری از صفحه نیرو قرار داشت، با پای ترجیحی روی مرکز صفحه نیرو پریدند. یافته ها تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS18 و آزمون تی زوجی انجام شد. به دنبال بانداژ ورزشی مچ پا تغییر معناداری در بزرگی بیشترین نیروی عمودی واکنش زمین مشاهده نشد (371/0=p)، در حالی که زمان رسیدن به بیشترین نیروی عمودی واکنش زمین به دنبال بانداژ به طور قابل توجهی کاهش یافت (001/0=P). سرعت بارگذاری نیز به طور معناداری افزایش یافت (001/0=P). نتیجه گیری نتایج این مطالعه نشان داد که بانداژ ورزشی مچ پای ترجیحی زنان ورزشکار میتواند به طور معناداری به کاهش زمان رسیدن به بیشترین نیروی عمودی واکنش زمین و افزایش سرعت بارگذاری بینجامد. کاهش این فاصله زمانی و افزایش سرعت بارگذاری باعث می شود که پس از برخورد پا با زمین, ساختارهای اسکلتی- عضلانی بدن زودتر و با فاصله زمانی کوتاه تری زیر بیشترین بیشترین نیروی عمودی واکنش زمین قرار گیرند. بنابراین به نظر می رسد استفاده مکرر و درازمدت از بانداژ ورزشی پیشگیرانه می تواند به آسیب دیدگی ساختارهای مفصلی بینجامد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی The study of prophylactic athletic ankle taping on vertical ground reaction force during landing
چکیده انگلیسی مقاله Background and Aim: Ankle sprain is the most common injury in sports activities. Because of the high prevalence and its implications, it is important to identify specific injury prevention strategies in athletes. External supports such as taping and bracing are used for the sake of this purpose. The aim of the present study was to investigate the effect of prophylactic athletic ankle taping on maximum vertical ground reaction force (VGRF) and the time to peak VGRF during landing. Materials and Methods: The current quasi-experimental cross over trial and pre-post test study was performed on 35 healthy female recreational athletes. The force plate was used for data collection. Taping was performed according to Gibney closed basket weave method. Before and after taping, participants landed from the platform with the height of 30 cm on the force plate placed 10 cm far from the platform. Participants were instructed to hop with the dominant leg on the center of the force plate. Results: The results of the paired T-test analysis revealed no significant changes in peak VGRF following prophylactic athletic ankle taping (P=0.371). However, following the taping, the time to peak VGRF reduced significantly (P=0.001). Also, a significant increase was noticed in the loading rate (P=0.001). Conclusion: The results of the present study indicated that athletic ankle taping of the dominant leg in female athletes significantly decreased the time to peak VGRF and increased loading rate making musculoskeletal structures get affected by VGRF very quickly after landing. It seems that using prophylactic athletic ankle taping constantly and over time may facilitate damage to articular structures.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله سید مجید حسینی | seyed majid
استادیار گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (Shahid beheshti university of medical sciences)

فریبا تلیکانی | تلیکانی
دفتر تحقیقات و فن آوری دانشجویان. دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (Shahid beheshti university of medical sciences)

عباس رحیمی |
استاد گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (Shahid beheshti university of medical sciences)

زهرا ابراهیم آبادی |
دفتر تحقیقات و فن آوری دانشجویان. دانشجوی دکترای تخصصی فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (Shahid beheshti university of medical sciences)

علیرضا اکبرزاده باغبان | akbarzadeh baghban
دانشیار گروه علوم پایه، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (Shahid beheshti university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://www.medrehab.sbmu.ac.ir/article_1100323_1023.html
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده 1
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات