این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله مرکز مطالعات و توسعه آموزش علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، جلد ۱۳، شماره ۳، صفحات ۲۳۸-۲۵۱
عنوان فارسی مروری بر منتورینگ بالینی: نکات کاربردی در طراحی، اجرا و ارزشیابی
چکیده فارسی مقاله چکیده مقدمه: اگرچه منتورینگ به عنوان عاملی موثر در آموزش مهارت¬ها و رشد حرفه¬ای در محیط¬های بالینی محسوب می¬شود، اما هنوز بسیاری از مراکز از این مهم بی¬بهره اند. در راستای برنامه¬ریزی برای راه¬اندازی منتورینگ بالینی برای دستیاران دانشگاه علوم پزشکی تهران، این مطالعه مروری با هدف بررسی برنامه های موجود و اهداف آن¬ها، تاثیرات آن¬ها و بررسی نکات کاربردی در طراحی و اجرای برنامه های مشابه می باشد. روش بررسی: این مطالعه به روش مروری و با استفاده از جستجوی کلمات کلیدی "Mentoring or Coaching or Mentor or Mentee or Mentorship or Mentoring Program" و "Medical student" و "Clinical Education" در پایگاه داده Pubmed از مقالات انتشار یافته در سال 2000 تا 2015 انجام شد که در جستجوی اولیه 664 مقاله بازیابی شدند که درنهایت 15 مقاله وارد مطالعه شدند. نتایج: در این بررسی 15 مطالعه ارزیابی شد که این برنامه‌ها با اهداف آموزش مهارت‌های بالینی و اصول حرفه‌ای، آشنایی با آینده شغلی، بهبود شرایط سلامت جسمی- روحی، علاقه‌مند کردن دانشجویان به رشته‌های تخصصی، افزایش تعداد مقالات و فعالیت‌های تحقیقاتی و ایجاد الگوسازی اجرا شدند.  در طراحی برنامه‌های بررسی‌شده، در انتخاب منتور، سن و جنسیت، علاقه و داوطلب بودن فرد و پیشینه علمی خوب از معیارهای انتخاب بوده‌اند. جورسازی منتور و منتی از طریق پروفایل حاوی مسیر حرفه‌ای و تحصیلی، اولویت‌های زندگی و کاری و علاقه‌مندی‌های خارج از کار توسط سیستم صورت گرفته و در برخی موارد منتی‌ها خود منتور خود را انتخاب کرده بودند. آموزش منتورها از طریق کتابچه‌ها یا با برگزاری کارگاه‌های با محتوای منتورینگ، لیدرشیپ و چگونگی ایجاد تیم انجام شد.  در اجرا، پایش برنامه‌ها در برخی توسط اعضای دانشکده و از طریق منتی‌ها و در موارد دیگر از طریق منتورها به‌صورت حضوری، تلفنی یا پرسشنامه صورت پذیرفت. در این برنامه‌ها، برای حفظ منتورها علاوه بر تشویق مالی از تشویق تحصیلی (به‌صورت ارتقای تحصیلی یا دوره‌های فلوشیپ برای منتورهای دستیار) استفاده ‌شده است. در ارزشیابی برنامه‌ها از روش‌های کمی و کیفی (مصاحبه و گروه متمرکز) استفاده‌ شده است. این مطالعات نشان داد علت موفقیت برنامه‌های منتورینگ بالینی خود را در توانمندسازی منتورها، روش‌های انگیزشی مؤثر برای منتورها و منتی‌ها برای ایجاد رابطه منظم، پایش منظم عملکرد منتورها و حمایت¬های مالی و حرفه‌ای از منتورها، حفظ یک منتور برای مدت تحصیل برای هر فرد، ایجاد فرهنگ منتورینگ، ایجاد شبکه بین افراد برای به اشتراک گذاشتن تجربیات و استفاده از حمایت اساتید باتجربه است. نتیجه‌گیری: برنامه‌های منتورینگ از علل رشد حرفه‌ای دانشجویان پزشکی شناخته می‌شوند که توصیه می‌شود در دانشکده‌های پزشکی اجرا شوند. این برنامه‌ها باید به‌صورت هدفمند برگزارشده و همواره مورد ارزشیابی قرار گیرند. همچنین در طراحی این برنامه‌ها علاوه بر پیشرفت منتی، باید پیامدهای مفیدی نیز برای منتور در نظر گرفته شود. با بررسی دقیق برنامه‌های مختلف و گزارش آن‌ها، می‌توان گام‌های مؤثری در طراحی برنامه‌های آتی برداشت. واژه‌های کلیدی: منتورینگ، آموزش پزشکی، دانشجوی پزشکی، دانشکده
کلیدواژه‌های فارسی مقاله واژه‌های کلیدی، منتورینگ، آموزش پزشکی، دانشجوی پزشکی، دانشکده
عنوان انگلیسی Clinical mentoring programs for medical students, practical points in design, implementation and evaluation
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Although Mentoring programs are one of the essential reasons of professional development for medical students, most academics experience lack of them. Following Tehran university of Medical Sciences (TUMS) mentoring program for residents, this study was conducted to review clinical mentoring programs, their goals, effects and practical points about their design, implementation and evaluation. Methods: A PubMed literature search was conducted for years 2000 - 2015 using the following keywords or their Combinations: mentoring, mentoring program, medical student, mentor, mentee, protégé, mentorship, coaching, and clinical education. Although a total of 664 publications were identified, only 15 papers met the selection criteria for structured programs. Result: The study evaluated 15 articles which focused on programs with the goals of clinical and professional skills' training, familiarity with job prospects, improvement of physical and mental health, and students' interest in specialized disciplines for future, research activities and role modeling. In those programs, mentor selection criteria was age and gender, interest, volunteering, and good academic background. Mentor- mentee matching was done through the profiles containing the educational CV, the priorities of life and work, and out-of-work interests which was done by the system in most of the cases. In some cases, the mentees selected their mentor themselves. Mentors training was done through booklets or by holding workshops with content consist of "mentoring", "leadership" and "team-work"concepts. Monitoring of the programs was done by faculty members through the mentees and in other cases, through the mentors, by telephone or by the questionnaire. In these programs, in addition to financial encouragement, educational incentives have been used to support mentors. In evaluation of programs, quantitative and qualitative methods (interviews and focus groups) were used. The papers emphasized on the success reason of their clinical mentoring programs in empowering mentors, effective motivational methods for mentors, regular mentor-mentee relationships, monitoring the performance of mentors, and financial and professional support of mentors preserve a mentor for a long period and create; 1) a culture of mentoring, 2) a network of people for sharing experiences and 3) use the support of experienced academics. Conclusion: Mentoring programs are considered to be the causes of the professional growth of medical students, which is recommended to be implemented at the medical faculties. These programs should be targeted and always evaluated. Also, in designing these programs in addition to the progression of the mentee, there should also be rewards for mentors. By scrutinizing the various programs and reporting them, effective steps can be taken in designing future programs. Keywords: Mentoring, Medical education, Medical student, Faculty
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Mentoring, Medical education, Medical student, Faculty
نویسندگان مقاله سعید پورحسن | Saeed Pourhassan
Internal medicine department, Shariati hospital, Tehran university of Medical Sciences,Tehran,Iran.
دستیارتخصصی بیماری های داخلی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

نشانی اینترنتی http://jmed.ssu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-955-1&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/215/article-215-1120819.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده آموزش پزشکی
نوع مقاله منتشر شده مروری
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات