این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
ابن سینا، جلد ۱۵، شماره ۳، صفحات ۴-۹
عنوان فارسی مقایسه درمان پیچ خوردگی قوزک پا با استفاده از نوارپیچی و قوزک بند در یکی از آموزشگاه‌های نظامی
چکیده فارسی مقاله مقدمه: درمان عملکردی برای پیچ‌خوردگی قوزک مقبولیت عام دارد و در سطح وسیعی استفاده می‌گردد. اما مطالعه متون موجود خواننده را در کشف تفاوت بین تأثیر انواع این درمان‌ها به نتیجه نمی‌رساند. هدف از این مطالعه مقایسه درمان پیچ خوردگی قوزک پا با استفاده از نوارپیچی و قوزک بند در یکی از آموزشگاه‌های نظامی بود. روش بررسی: برای کلیه مبتلایان به پیچ‌خوردگی حاد قوزک در بدو ورود استراحت، یخ، باند کشی و بالا نگاهداشتن تجویز شد. بعد از پنج الی هفت روز مبتلایان به پیچ‌خوردگی قوزک درجه دو و سه به‌طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه با نوار (49 نفر) و یک گروه با قوزک‌بند (48 نفر) و هر دو گروه به مدت 4 هفته درمان شدند. توانبخشی پس از آسیب در هر دو گروه به شکل استاندارد و یکسان انجام شد. اولین شاخص برای ارزیابی نتیجه درمان را رضایتمندی فرد و عوارض پوستی قرار دادیم و با یک پرسشنامه از پیش طراحی شده و با مقیاسی عددی آن را اندازه گرفتیم. در قدم بعدی با مقیاس کارلسون و تعیین محدوده حرکتی، عملکرد قوزک را ارزیابی نمودیم. یافته‌ها: رضایتمندی آسیب دیدگان از قوزک‌بند بسیار بیشتر بود. عوارض پوستی در این گروه بسیار کمتر از گروه نوارپیچی بود (4/16% در مقابل 9/51%). نتایج عملکردی مفصل قوزک و میزان درد در هردو گروه مشابه بودند. بحث و نتیجه‌گیری: درمان پیچ‌خوردگی حاد قوزک با قوزک‌بند از نظر آسیب دیدگان بسیار مطلوب‌تر است اما از نظر عملکرد قوزک این نوع درمان با نوارپیچی تفاوتی ندارد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله نوارپیچی، قوزک بند، نظامی، پیچ‌خوردگی قوزک
عنوان انگلیسی Comparison of orthotic taping and ankle bracing in treatment of sprained ankle at a military school
چکیده انگلیسی مقاله Background: The functional treatments of sprained ankle are widely used and accepted by physicians. However, reviewing the literature was not conclusive regarding the effectiveness of different kinds of functional treatments. The present study was an attempt to compare orthotic taping with ankle bracing in the treatment of sprained ankle at one of the military schools. Materials and Methods: All injured patients with acute sprained ankle received standard treatments (rest, ice, compressive bandage and elevation) at the clinic. After 5-7 days, 150 patients with grade II and III injury were randomly assigned to two different groups: one group was treated with taping and the other one with bracing for 4 weeks. Standard post-injury training was performed for both groups in the same way. Patients’ satisfaction and their skin complications were assessed using a questionnaire and a numerical scale for outcome evaluation. Then, the functioning of the ankle joint was examined using Karlsson’s scoring scale and its range of motion (ROM). Results: Those treated with bracing reported much more comfort and satisfaction than those treated with taping, and skin complications were significantly lower in them (16.4% vs. 51.9%). However, the ankle joint functioning and the perceived pain were the same for both groups. Conclusion: Treatment of sprained ankle with bracing was more eligible from patients’ point of view, but in the case of the functional aspects, both treatments were found to be the same.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Orthotic tape, Brace, Military, Ankle sprain
نویسندگان مقاله فرزاد نجفی پور | f najafipour


فرشاد نجفی پور | f najafipour


نشانی اینترنتی http://ebnesina.ajaums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2-129&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات