این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
باغ نظر، جلد ۱۵، شماره ۶۷، صفحات ۳۱-۴۲
عنوان فارسی نئوکلاسیک و مقابله با معنا‌باختگی مکان : میدان تجریش و بازآفرینی معنای آن در شهرسازی
چکیده فارسی مقاله بیان مسئله: معماری و شهرسازی نئوکلاسیک فضای کالبدی را با الهام از مکتب کلاسیک برای عصرحاضر طراحی و معنای مکان را در پیوند فرم با گذشته آن جستجو می‌کند. میدان تجریش به عنوان یک فضای عمومی که نقش مهمی در بازآفرینی خاطره‌های مردم به عهده دارد دیربازی است که از معنا و مفهوم گذشته خود فاصله گرفته و با هجوم بی‌رویه ساخت و سازهای تجاری و اداری مدرن در اطراف آن، آشفتگی‌های «بصری و عملکردی» فراوانی بر فضای آن تحمیل شده است. برای جلوگیری از این استحاله در بهم‌ریختگی و تقابل بین سنت و مدرنیته، در این مقاله به این سؤال مهم پاسخ داده خواهد شد که چگونه می‌توان در شهرسازی بارویکرد به سبک نئوکلاسیک از طریق بازآفرینی معنای مکان و خاطره‌ها و با تقویت ادراک زیباشناسی، به حل چالش تقابل بین سنت و مدرنیسم پرداخت و در اینجا به عنوان نمونه، جایگاه اصیل میدان تجریش را در میان فضاهای شهری ماندگار، چگونه می‌توان احیا و حفظ کرد؟ با اتخاذ روش تحلیل کیفی و آماری، بحث و نتیجه مقاله ما را به این مهم هدایت خواهد کرد : علی‌رغم همه اغتشاشات بصری و آشفتگی در سیما و عملکرد میدان تجریش که شاهد آن هستیم، می‌توان با اتخاذ رویکرد نئوکلاسیک در طراحی شهری، معنای از دست رفته مکان را تا حدودی به آن بازگرداند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله میدان تجریش،زیباشناسی،خاطره،عملکرد،مدرنیسم،نئوکلاسیک،
عنوان انگلیسی The Use of Neoclassicism in Regeneration of the Tajrish Square in Tehran
چکیده انگلیسی مقاله Urban planning and neoclassical architecture, design physical spaces based on the concept of classism. Neoclassicism seeks the meaning of locations and links them to their past. As a public space, Tajrish Square plays an important role in the recreation of peoples’ memories. However, it has been invaded by unreasonable constructions which do not conform to traditional ideas. In order to prevent the deformation and the conflict between traditionalism and modernism, we will address the main question of this article: in urban planning, how does the debate on two major competing paradigms, traditionalism and modernism, can be solved using the neoclassicism method? Moreover, how can we preserve the original feature of Tajrish Square among all the public spaces in Tehran? The analytical research and discussion on data of questionnaires, lead the research to the following important conclusion: in spite of all improper images and chaos that has been occurring in Tajrish Square, it could be possible to somehow approach and redefine the lost meaning of Tajrish square with appropriate neoclassical architecture and urban planning. 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله عباس دمرچلی |
دکتری شهرسازی، گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاداسلامی، قزوین، ایران.

نوید سعیدی رضوانی |
استادیار گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاداسلامی، قزوین، ایران.

اسماعیل صالحی |
دانشیار دانشکده محیط زیست پردیس فنی دانشگاه تهران، تهران، ایران.

نشانی اینترنتی http://www.bagh-sj.com/article_80612_35d86cfc329046ae4e09f8f144b45ad7.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات