این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فیزیولوژی ورزشی، جلد ۱۰، شماره ۳۹، صفحات ۱۷-۳۴
عنوان فارسی تغییرات تحریک‌پذیری قشری – نخاعی و پاسخ‌پذیری موتونورون‌های نخاعی در حین و پس از انقباضات زیربیشینه وامانده‌ساز
چکیده فارسی مقاله هدف این پژوهش، بررسی تغییرات تحریک‌پذیری قشری – نخاعی و پاسخ‌پذیری موتونورون‌های نخاعی عضله دوسربازویی در پاسخ به خستگی زیربیشینه بود. تعداد هشت آزمودنی مرد فعال به‌صورت داوطلبانه و در سه جلسه مجزا در این پژوهش شرکت کردند. پس از اندازه‌گیری یک تکرار بیشینه در جلسه اول، در جلسات دوم و سوم پتانسل برانگیخته حرکتی (MEP) و پتانسیل برانگیخته گردنی – بصل‌النخاعی (CMEP)، قبل از خستگی، بلافاصله پس از اتمام هر ست پروتکل خستگی و در فاصله زمانی پنج و 10 دقیقه پس از اتمام پروتکل خستگی، با استفاده از تحریک مغناطیسی قشر حرکتی مغز و مسیرهای نخاعی اندازه گیری شدند. در این پژوهش، از سه ست سه‌دقیقه‌ای حرکت فلکشن و اکستنشن آرنج با 25 درصد یک تکرار بیشینه و فاصله یک دقیقه بین ست‌ها، به‌عنوان پروتکل خستگی استفاده شد. نتایج پژوهش با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس با اندازه‌گیری تکراری نشان داد که MEP پس از پایان ست دوم (P ₌ 0.006) و سوم (P ₌ 0.001) و همچنین، پنج دقیقه پس از اتمام پروتکل خستگی (P ₌ 0.000) به‌صورت معناداری کاهش یافته بود. همچنین، CMEP بلافاصله پس از ست اول (P ₌ 0.014)، ست دوم (P ₌ 0.008)، و ست سوم (P ₌ 0.010) پروتکل خستگی به‌صورت معناداری کاهش یافت. به‌نظر می‌رسد که در خستگی زیربیشینه، کاهش تحریک‌پذیری قشری- نخاعی و پاسخ‌پذیری موتونورون‌های نخاعی، هردو در کاهش عملکرد تأثیرگذارند. همچنین، این انقباضات به زمان بیشتری برای ریکاوری سیستم عصبی پس از خستگی نیاز دارند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Changes in corticospinal excitability and motoneurones responsiveness during and within a time-course after submaximal fatiguing contractions
چکیده انگلیسی مقاله The objective of the present study was to investigate the changes in corticospinal excitability and motoneurones responsiveness of Biceps Brachii muscle during and within a time-course after submaximal fatiguing contractions. Eight active male (Age 29.6 ± 1.92 yrs., Height 181 ± 3.46 cm, Weight 78.3 ± 4.74) volunteered to take part in this study and reported to the laboratory on three different occasions. After measuring 1RM and familiarization with the experimental procedure in the session one, in the second and third visits, motor evoked potential (MEP) and cervicomedullary motor evoked potential (CMEP) were assessed immediately after each bout and 5-minute and 10-minute after the termination of the task by the use of magnetic stimulation over the motor cortex and spinal routes respectively. Three bouts of 3-minute (T1,T2,T3) elbow flexion and extension at 25% of 1RM separated by a 1-minute rest were used as the fatiguing task. Our results by the use of one-way repeated measures ANOVA showed a significant decrease in MEP after T2 (P₌0.006), T3 (P₌0.006), and after 5-minute (P₌0.000), during the recovery time. The results also indicated CMEP to significantly decline after T1 (P₌0.014), T2 (P₌0.008), and T3 (P₌0.010). It seems that both spinal and supraspinal mechanisms contribute to performance reduction in the submaximal fatigue. Moreover, it takes the CNS a longer time to recover from fatigue induced by submaximal contractions.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله احسان امیری |
دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزش، دانشگاه تربیت‌مدرس

رضا قراخانلو |
استاد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه تربیت‌مدرس

حمید رجبی |
استاد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه خوارزمی

زهرا رضاسلطانی |
دانشیار طب فیزیکی و توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ارتش

کامران آزما |
دانشیار طب فیزیکی و توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ارتش

ابوذر کاوه ای |
دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزش، دانشگاه تربیت‌مدرس

نشانی اینترنتی
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات