این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
کیمیای هنر، جلد ۷، شماره ۲۷، صفحات ۴۷-۶۵
عنوان فارسی خوانش فرایند ادراک در شبیه خوانی؛ با تکیه بر نظریه پدیدارشناسانه مرلو-پونتی
چکیده فارسی مقاله مرلوـ‌پونتی در روش فلسفی خود با منشی آشتی‌جویانه میان رویکردهای عقل‌گرایانه و تجربه‌گرایانه و طرح پدیدارشناسی به عنوان «مسیر سوم»، مفاهیمی را به عنوان مبانی نظریه‌اش طرح می‌کند که با بهره‌گیری از آنها می‌توان به گستره پژوهشی مرتبط با جنبه‌های تجربی و ادراکی گونه‌های نمایش فرهنگی ایرانی وسعت بخشید. فرضیه فراگیر مقاله حاضر این است که در بررسی فرایند ادراک در شبیه‌خوانی می‌توان از برخی مفاهیم کلیدی نظریه پدیدارشناسانه مرلوـ‌پونتی نظیر «بدنمندی»، «زمانمندی»  و «نسبت سوژه و ابژه» بهره گرفت. بر این اساس ادراک شبیه‌خوانی متکی بر سه پیش‌زمینه مشخص است: 1) کیفیت بدنمند اجرای شبیه‌خوانی، 2) کیفیت حضور بدنمند مخاطب و 3) پیوند و هم‌راستایی کیفیت بدنمند شبیه‌خوانی با تجربه‌های زیسته و بُعد زمانمند مخاطب. تحقق این سه پیش‌شرط به خلق فضای مشارکتی میان اجراگر و مخاطب می‌انجامد. بر این اساس شبیه‌خوانی ابژه‌ای پایدار، خودبسنده و مستقل نیست بلکه فرایندی «حضوری» و «تعاملی ـ تکاملی» است که در افقی غایتمند، خود به امری پدیدارشناسانه بدل می‌شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله بدنمندی، پدیدارشناسی، زمانمندی، شبیه‌خوانی، مرلوـپونتی
عنوان انگلیسی Reading of Process of Perception in Shabihkhani Through Merleau-Ponty’s Phenomenological Theory
چکیده انگلیسی مقاله Merleau-Ponty, through a connective approach to intellectualistic and empiricist attitudes and offering phenomenology as a "third direction", propounds concepts as basis of his theory in his philosophical method that by using them we can amplify the studying scope related to experimental and perceptual dimensions of Iranian cultural performance. Overarching hypothesis of this paper is that we can utilize some of key concepts of Merleau-Ponty's  phenomenological theory in surveying the process of perception in Shabihkhani; concepts such as "embodiment", "temporality" and "relation between subject and object". Therefore, perception of Shabihkhani depends on three determined foregrounds: 1) the embodiment quality of performance of Shabihkhani, 2) the quality of embodiment presence of audience and 3) the connection and coextensive of embodiment quality of Shabihkhani and audience's lived experiences and temporal dimension. The achievement of these three foregrounds would lead to creation of a collaborative space between performer and audience. Therefore, Shabihkhani is not a self-sufficient object, but an "interactive-evolutionary" process based on the embodied "presence" of Shabihkhans and the audience, which itself turns into, in a teleological horizon, a "phenomenological imperative".
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله حسنعلی پورمند | HasanAli Pourmand


شهاب پازوکی | Shahab Pazoki


رضا افهمی | Reza Afhami


نشانی اینترنتی http://kimiahonar.ir/browse.php?a_code=A-10-1-205&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1534/article-1534-1228488.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات