این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
باغ نظر، جلد ۱۵، شماره ۶۹، صفحات ۱۹-۲۸
عنوان فارسی خوانش وجه استعلا و چاپلوسی در بازتاب تصویری دو اثر منسوب به مدیحه‌سرایی آیین بار فرهنگ ایران
چکیده فارسی مقاله علی رغم دیدگاه بسیاری از محققین که کنش مدیحه‌سرایی1 آیین بار2 فرهنگ ایران را برخاسته از کنش نکوهیده چاپلوسی3 و مرتبط با کسب منافع مادی در بارگاه شاهان می‌دانند، به نظر می‌رسد نگاه رمزپردازانه‌ای در وجه استعلاً4 به معنای بالاترین سطح تقدس آیین بار جوامع کهن در بارگاه فرادستان حکومتی ایران، موجود بوده و - احتملا- همین وجه رمزی و پنهان در نظام دیداری مانند آثار سنگ‌نگاره‌های باستانی و مکاتب نگارگری دوره اسلامی، انعکاس، داشته است. پژوهش حاضر در صدد آن است تا ضمن بررسی تاریخی در مبانی نظری آیین بار، به پاسخ این پرسش برسد که با تطبیق دلالتی وجه استعلا و چاپلوسی در دو نمونه سنگ نگاره دوره باستانی و نگارگری دوره اسلامی، چگونه می‌توان به خوانش وجه استعلایی در مدیحه‌سرایی آیین بار فرهنگ ایران پرداخت؟ بررسی و تبیین وجه استعلایی و تفکیک از چاپلوسی منسوب به مدیحه‌سرایی آیین بار، ضمن توجه به بازتاب تصویری آن در دوره باستانی و اسلامی فرهنگ ایران همسو با بهره‌مندی از معنی دلالتی ضمنی5 . بهره‌مندی از روش تحقیقی- تاریخی مبتنی بر شیوه اسنادی در توضیح فرهنگ ایرانی مرتبط با کنش مدیحه‌سرایی آیین بار و خوانش بینامتنیتی6 بر روی دو نمونه اثر بر اساس دستور‌های نظام معنایی رولان بارت7 به منظور تعبیر دلالتی استعلای سروده‌های ستایشی8 در مبانی نظری به مثابه ایدئولوژی حاکم بر فرهنگ مدیحه‌سرایی آیین بار. بر اساس رویکرد بینامتنیتی در این تحقیق، در خوانش دو متن بینا‌رشته‌ای از حوزه سنگ‌نگاره‌های باستانی و نگارگری دوره اسلامی فرهنگ ایران، هر متن بر مفهوم احتمالی تقدس‌انگارانه‌ای تاکید دارد که با درک تکثر معنایی هر متن و معانی دلالتی آن به زعم بارت، عناصر تصویری متن‌های منسوب به مدیحه‌سرایی در تفکیک با مفهوم چاپلوسی و تملق‌انگاری نظریه‌پردازان معاصر قرار می‌گیرد. نتایج حاکی از آن است که بر خلاف این دیدگاه که کنش مدیحه‌سرایی مرتبط با آیین بار موجود در بارگاه یا مکان‌های منسوب به شاهان ایران را بر‌آمده از انگیزه‌های مادی، می‌داند، احتمالا کنش مزبور، دارای وجهی تقدس‌انگارانه، رو به سوی امر واحد مطلقی9 به نام استعلا داشته است. دستیابی به چنین نتیجه احتمالی با تحلیل تطبیقی نمونه آثار بر جای مانده فرهنگی که همواره دارای زبان دلالتی ضمنی بوده و با گذر از صراحت و معنی مستقیم به معانی غیر مستقیم و تلویحی می‌رسیده، میسر است. چنانچه بارت در نظام دستورهای معنایی خود، سطح اول معنایی/ صریح را مقدمه ورود به سطح دوم/ضمنی دانسته تا بتوان به ایدئولوژی10 حاکم بر فرهنگ برهه‌های تاریخی جوامع کهن رسید. بر این اساس، مدیحه‌سرایی آیین بار از دوره کهن تا عصر اسلامی در بستر فرهنگی ایران، جریان داشته و اسطوره یا ایدئولوژی حاکم بر آن با گذر از نگاه نکوهیده به مدیحه‌سرایان، ضمن توجه به وجه استعلایی که در زمان بروز سروده مدحی و مکان ظهور آن در برابر فرادست، مقدس انگاشته می‌شده، توانسته است بر آثار خلق شده و مفهوم مرتبط با کنش مزبور در ادوار فرهنگی مختلف ایران، تأثیرگذار باشد و بازتابی از اسطوره تفکر هر دوره در پیوند با ادوار پیشین مدیحه‌سرایی آیین بار شاهان از آن آثار، بدست آید
کلیدواژه‌های فارسی مقاله مدیحه‌سرایی آیین بار، چاپلوسی، وجه استعلایی، خوانش دلالتی ضمنی،
عنوان انگلیسی Reading glorification face and flattery in visual repercussion of the two artworks attributed to honored custom eulogy in Iranian culture
چکیده انگلیسی مقاله In spite of many researchers' viewpoints who regard honored custom1 eulogy2 deed of Iranian culture as originated from flattery3 blamed deed and related to achieving material interests in the king's court, it seems that there existed a mysterious look at the glorification4 face meaning the highest level of holiness for honored custom of ancient societies in the court of Iranian governmental superiors and probably this mysterious face and hidden face in the visual system such as the ancient petro graphs remains and painting schools of Islamic period has been reflected. The present study is an attempt to both investigate the theoretical fundamentals of the honored custom historically and find a reply to this question "how can we deal with the reading of glorification face in honored custom eulogy of Iranian culture using implied conformity of glorification face and flattery in the two samples of ancient time petro graphs and Islamic period painting?" Studying and clarifying glorification face and separating it from flattery attributed to honored custom eulogy while paying attention to its visual repercussion in the Islamic and ancient period of Iranian culture in parallel with eulogy implied meanings5. Exploiting a historical research method based on documentary method in relation to describing Iranian culture related to the honored custom eulogy deed and intertextuality6 reading on two artworks based commands of Roland Barthes7 semantics system for the purpose of implied interpretation for glorifying praising poems8 in the theoretical fundamentals method to the ideology governing on honored custom eulogy culture based on intertextuality approach. In this study, in reading the two inter-field texts from the ancient petro graphs area and Islamic period painting of Iranian culture, each text emphasizes a probable concept showing holiness9 so that, as Barthes said, via understanding semantic pluralism of each text and its implied meanings, the visual elements of texts attributed to eulogy get separated from the concepts of flattery released by the contemporary theorists. The results indicate that contrary to the viewpoint that regard the eulogy deed as related to the honored custom present in the court of places attributed to Iranian kings and adapted from materialistic motive, probably the mentioned deed be of a holy face and toward an absolute unique order called glorification. Having access to such probable conclusion with a comparative analysis from the sample of remained cultural works which have continuously had an implicit connoted language and by leaving openness and direct meaning, reaching implicit and indirect meaning is possible. As Barthes, in his own semantic commands system ,has regarded the first semantic level meaning clear and direct as an introduction for entering the second level meaning implied so that we can have access to the Ideology10 governing the culture of historical times of old societies. Based on this, the honored custom eulogy has existed in Iranian cultural context from the old time to the Islamic age and the legend or the ideology governing, it ignoring a blameworthy look at the eulogists while paying attention to the glorification face which was regarded as holy in the advent of poetry and its emergence place toward the governor, has been able to influence the created works and the concept related to the mentioned deed in different cultural periods of Iran. And a reflection of the thinking legend in each period in connection to previous periods of eulogy for the kings honored custom from those works will be obtained.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله نسرین ستاری نجف آبادی |
دانشکده صنایع دستی، دانشگاه هنر اصفهان، ایران.

مرضیه پیراوی ونک |
دانشکده پژوهش‌های عالی هنر و کار‌آفرینی، دانشگاه هنر اصفهان، ایران.

زهره طباطبایی |
دانشکده صنایع دستی، دانشگاه هنر اصفهان، ایران.

جلیل جوکار |
دانشکده صنایع دستی، دانشگاه هنر اصفهان، ایران.

نشانی اینترنتی http://www.bagh-sj.com/article_82305_06de9651c7c7ee247585d38f3f23e251.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/638/article-638-1280347.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات