این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
الجمعیه الایرانیه للغه العربیه و آدابها فصلیه محکمه، جلد ۱۴، شماره ۴۹، صفحات ۱۷۹-۱۹۸
عنوان فارسی الخطاب الثقافی العربی عن إیران؛ وفقًا لأعمال ثلاثه مسرحیین عرب
چکیده فارسی مقاله یُعتبر الأدب فنًّا یتمتّع بدرجه قبول عالیه بسبب وجوهه الجمالیه، وله قدره فی إیجاد مساحات الالتقاء بین الأطراف المختلفه. ومن بین الفنون والأنواع الأدبیه، تُعتبر المسرحیه فی شکلها الحدیث هی النوع الأجد الذی یحتوی علی إمکانیه کبیره فی تقدیم "خطاب" کاتب ما أو شعب ما عن شعب آخر. إنّ المشاهد والصور والشخصیات وبیان الحالات والحوارات والمضامین الموجوده فی المسرحیه تتمکّن بشکل کبیر من جذب اهتمام المخاطب؛ خاصّه لأنّها تُعرض أمام المشاهد بشکل مباشر.  یرمی هذا البحث إلی دراسه نماذج من المسرحیات العربیه التی تتطرّق إلی موضوع إیران والفُرس من قریب أو بعید. والهدف منه الحصول علی الآراء والأفکار العربیه و "الخطاب العربی" حول إیران. هذا الأمر تمّ فی إطار الدراسات الثقافیه والنقد الثقافی، وستساعد نتائج البحث فی التأسیس والتخطیط للبرامج المستقبلیه فیما یتعلّق بإنشاء العلاقه بین الشعبین العربی والفارسی أو تعزیزها. تشیر دراسه المسرحیات المختاره إلی حقیقه، وهی أنّه بالرغم من وجود العلاقات التاریخیه الإیجابیه بین الشعبین، إلاّ أنّنا نواجه نوعًا من الصراع الخطابی فی المسرحیات المعاصره بالنسبه إلی إیران. تحظی المسرحیه بأهمّیه کبیره فی تعزیز الخطاب العربی والفارسی، ویبدو أنّ الطرفین بحاجه إلی إعاده النظر فی النظره النمطیه التاریخیه عن الطرف الآخر، ویمکن استخدام الفنّ خاصّه المسرح کأرضیه لتصحیح الأفکار المسبقه السلبیه، وبالمقابل، للحصول علی الحوارات الإیجابیه بینهما.  
کلیدواژه‌های فارسی مقاله المسرحیه، إیران، البلدان العربیه، الخطاب، النقد الثقافی،
عنوان انگلیسی مان فرهنگی عربی دربارة ایران؛ با تکیه بر آثار سه نمایشنامه‌نویس عرب
چکیده انگلیسی مقاله ، علاوه بر تجسم زیبایی و بیان جلوه‌های مطبوع انسانی، همواره عنصری قدرتمند برای ایجاد رابطه بین فرهنگ‌ها و زبان‌ها بوده‌است. از میان انواع هنر، نمایشنامه، در شکل امروزی‌اش، نوع جدیدتری محسوب می‌شود که به نظر می‌رسد با توجه به ساختار و هویت خود، در ارائة گفتمان ویژة یک نویسنده یا یک ملت نسبت به ملت دیگر ظرفیت بالاتری دارد؛ به‌ویژه که به طور مستقیم در برابر مخاطبان به اجرا گذاشته می‌شود. نوشتة حاضر چند نمونه از نمایشنامه‌های عربی را که از دور یا نزدیک به موضوع ایران و ایرانیان پرداخته‌اند، بررسی نموده‌است. هدف از این بررسی، دستیابی به شیوه‌های نگرش عربی و «خطاب» یا گفتمان عربی دربارة ایران است. این امر در قالب مطالعات و نقد فرهنگی قرار می‌گیرد و نتایج چنین بحثی در پایه‌ریزی برای برنامه‌های آتی در ایجاد و تقویت رابطة میان دو ملت مؤثر خواهد بود. مطالعه و بررسی نمایشنامه‌های انتخاب‌شده این واقعیت را نشان می‌دهد که به‌رغم وجود رابطه‌های تاریخی مثبت میان دو ملت، در نمایشنامه‌های معاصر با نوعی جدال گفتمانی عربی نسبت به ایران مواجه هستیم. با وجود این، نقش نمایشنامه در بهبود گفتمان هر یک از ملت‌های عرب و فارس اهمیت بالایی دارد و به نظر می‌رسد دو طرف نیازمند بازنگری در نگرش‌های کلیشه‌ای تاریخی دربارة یکدیگر هستند و می‌توان از هنر به‌ویژه تئاتر به عنوان بستری برای اصلاح دیدگاه‌های منفی و دستیابی به گفت‌وگوهای مثبت میان دو طرف بهره برد.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله فاطمه پرچکانی |
جامعة الخوارزمی

نشانی اینترنتی http://iaall.iranjournals.ir/article_81582_4d137e82131e0cf7bd9523bfd60a6033.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/608/article-608-1318667.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده ar
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات