این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تاریخ روابط خارجی، جلد ۱۲، شماره ۴۸، صفحات ۱۳۱-۱۴۶
عنوان فارسی رویکردهای عمده شاه‌عباس در مناسبات با هند (بر پایه مکاتبات متبادله)
چکیده فارسی مقاله سرزمین هند در دوره صفویه یکی از همسایگان مرزی ایران تلقی می‌شد. عثمانی‌ها در غرب و ازبکان در شمال شرق دو همسایه دیگر صفویان بودند. این سه منطقه از لحاظ مذهبی با صفویه تجانسی نداشتند؛ بنابر این در کنار عوامل سرزمینی که موجب بروز جنگ‌های طولانی بین ایران با عثمانی‌ها و ازبکان گردید، ناهمخوانی مذهبی نیز دامنه این چالش‌ها را افزود. اما در ارتباط با هند به رغم چند برخورد محدود در منطقه قندهار و با وجود ناهمگونی مذهبی، شکل عمومی‌مناسبات از روندی دوستانه برخوردار بود. به نظر می‌رسددر کنار عوامل دیگری مانند اقدامات حمایتی شاه اسماعیل از بابر و هم‌چنین پشتیبانی شاه تهماسب از همایون که نقش مهمی‌در شکل‌گیری و تداوم مناسبات‌دوستانه داشت، دیپلماسی فعال شاه‌عباس و ابتکار عمل او در سرعت بخشیدن و افزودن حجم مبادلات سیاسی و مکاتبات دوستانه تأثیر بسزایی در تداوم و ارتقاء این مناسبات داشته است. نوشتار حاضر در پی بررسی اهمیت و تأثیر مکاتبات دوره شاه‌عباس بر شکل‌بندی و تثبیت و تداوم مناسبات دوستانه بین ایران و هند است. موضوع تبادل سفرا و تأثیر موقعیت‌ها و شرایط در نوع و متن مکاتبات نیز مورد توجه قرار خواهد گرفت. بنابراین مسأله اصلی در این نوشتار دریافت این نکته است که آیا مکاتبات سیاسی و محتوای نامه‌های مبادله شده توانست در تنظیم تعاملات شاه‌عباس با دربار هند تأثیر حایز اهمیتی برجای گذارد؟
کلیدواژه‌های فارسی مقاله صفویه، هند، شاه‌عباس، اکبرشاه، جهانگیرشاه، مکاتبات، مناسبات،
عنوان انگلیسی Shah Abbass' Major Approaches in Relations with India With Regard to the Correspondences
چکیده انگلیسی مقاله India was considered as one of the border neighbor of Iran in Safavid dynasty. Ottoman in the west and Uzbek in the northeast were the other two neighbors of Iran. In terms of religion, these three countries were not of the same type with Safavid. So, religious heterogeneity increased the challenges along with the territorial disputes which caused some long-term wars to break out between Iran and Ottoman and Uzbek. However, the relations between Iran and India have been friendly in spite of some disputes in Ghandehar and religious heterogeneity. It seems that along with other factors such as supporting measures of Shah Ismail from Baber as well as Shah Tahmasb support from Homayun who played a key role in shaping and continuousness of friendly ties, active diplomacy of Shah Abbas and his innovation in accelerating and increasing the political exchanges and friendly correspondences, have had a great effect on continuity and promotion of the friendly correspondences. This article attempts to investigate the importance and the effect of the correspondences in Shah Abbas period in shaping and stabilizing the friendly relations between Iran and India. It also considers the exchange of the ambassadors and the effect of the situations and the conditions in the kind and the text of the correspondences. So, the main question of the article is that whether or not the political correspondences and the content of the exchanged letters had a great effect in regulating the interactions of Shah Abbas with Indian court?  
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله عبدالله متولی |
استادیار گروه تاریخ دانشگاه اراک

نشانی اینترنتی http://www.hfrjournal.ir/article_84457_847a68ebe540dd13a715589cab3c065f.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/673/article-673-1355955.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات