این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشگاه علوم پزشکی کردستان، جلد ۱۸، شماره ۲، صفحات ۳۶-۴۳
عنوان فارسی مقایسه اثر ان-استیل سیستئین خوراکی و وریدی در درمان مسمومیت با استامینوفن
چکیده فارسی مقاله چکیده زمینه وهدف: تجویز وریدی یا خوراکی ان- استیل سیستئین تا امروز مورد بحث و اختلاف نظر بوده است. هر کدام از این راه‌های تجویز دارای معایب و مزایای خود می باشند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر درمانی ان- استیل سیتئین وریدی و خوراکی در درمان مسمومیت با استامینوفن طراحی گردیده است. روش کار: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی شده parallel بود. جامعه آماری مطالعه شامل تمامی بالغین بالای 18 ساله مراجعه کننده به بخش اورژانس مسمومین بیمارستان بهارلو تهران با مصرف بیش از 5/7 گرم استامینوفن در طی 24 ساعت گذشته بودند. حجم نمونه در هر گروه 30 نفر بود. پس از تایید کمیته اخلاق در پژوهش دانشگاه علوم پزشکی تهران، نمونه ها با استفاده از روش بلوک‌بندی تصادفی در دو گروه درمان خوراکی (72 ساعته) و وریدی (20 ساعته) ان استیل سیستئین، وارد مطالعه شدند. سطح آنزیم های کبدی در ابتدا و تا 72 ساعت پس از درمان روزانه اندازه گیری شد. عوارض جانبی تجویز داروها نیز در هر دو گروه ثبت گردید. داده های بدست آمده وارد نرم افزار SPSS شده و جدول فراوانی داده ها تهیه شد، در آنالیز داده ها از آزمون های کای دو و t-test و در صورت نیاز آزمون آماری من‌ویتنی (Mann-Whitney U) استفاده شد. نتایج: تفاوت معنی‌دار آماری در دو گروه مورد مطالعه از نظر متغیرهای مختلف در ابتدای مطالعه دیده نشد. میانگین سطح سرمی AST، ALT، بیلی‌روبین و زمان پروترومبین 24،‌ 48 و 72 ساعت پس از درمان در دو گروه درمانی خوراکی و وریدی تفاوت معنی دار آماری نداشت و هر دو گروه دارای اثر درمانی بودند. تهوع و افت فشار خون بعد از درمان به طور معنی داری در گروه درمان خوراکی بیشتر از گروه درمان وریدی بود (بترتیب 6/57% در مقابل 3/33% و 1/12% در مقابل صفر) (05/0p<). تفاوت آماری معنی داری در بین دو گروه از نظر سایر عوارض بررسی شده مشاهده نشد. نتیجه گیری: نظر به کارآیی و ایمنی مشابه در دو روش درمان خوراکی و وریدی استیل سیتئین و همچنین عوارض خفیف و قابل کنترل در روش خوراکی از یکسو و وضعیت اقتصادی و فرهنگی خاص جامعه ما در زمینه بستری و ترخیص بیماران از سوی دیگر، بهتر است استفاده از روش درمان خوراکی به عنوان روش اول درمان در اکثر بیماران، در صورت نداشتن کنتراندیکاسیون تجویز، در نظر گرفته شود. وصول مقاله :6/12/91 اصلاحیه نهایی:3/2/92 پذیرش:4/2/92 Irct ID: IRCT201112218488N1
کلیدواژه‌های فارسی مقاله استامینوفن، ان استیل سیستئین، مسمومیت، روش تجویز دارو، عوارض
عنوان انگلیسی Comparison of oral and intravenous N-acetylcysteine administration in the treatment of acetaminophen poisoning
چکیده انگلیسی مقاله ABSTRACT Background and Aim: Intravenous or oral administration of N-acetylcysteine for acetaminophen poisoning has been a matter of controversy until recently. Each of these routes of administration has its advantages and disadvantages. This study was carried out to compare the effect of intravenous and oral acetylcysteine in the treatment of acetaminophen poisoning. Material and Methods: This study was a parallel RCT study. The study population included all adults over 18 years of age who had been used more than 7.5 gr acetaminophen during a 24 hour interval before admission to poisoning emergency ward of Baharloo Hospital in Tehran. Each group consisted of 30 patients. The study was approved by the Ethical Committee of Tehran University of Medical Sciences. Patients were divided into two groups by block randomization method: oral (72 h) and IV (20 h) N-acetylcysteine treatment groups. Liver enzyme levels were measured at baseline and then daily up to 72 hours after treatment. Side effects of drug administration in both groups were recorded. Data were entered into SPSS16 software and the data frequency tables were prepared. Chi-square, Mann-Whitney U and t-tests were used for data analysis. Results: There were no statistically significant differences between the two groups in relation to different variables at baseline. The two groups showed no significant differences in regard to the mean serum levels of AST, ALT, bilirubin, and prothrombin time24, 48 and 72 hours after treatment and the therapeutic results were similar in both groups. Occurrence of nausea and hypotension after treatment in the oral treatment group was significantly higher than in the intravenous treatment group (57.6٪ vs. 33.3٪ and 12.1٪ vs. Zero respectively) (p< 0.05). Considering other complications, no significant differences were noticed between the two groups. Conclusion: Considering the same safety and efficacy of both intravenous and oral acetylcysteine treatment, mild and manageable side effects of oral therapy on one hand and economic status and cultural attitudes in our community about admission and discharge of the patients, it seems more advisable to use oral treatment as the first therapeutic choice for acetaminophen poisoning in the absence of any contraindication to its use. Irct ID: IRCT201112218488N1 Conflict of Interest: Nil Received: Feb25, 2013Accepted: Apr24, 2013
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله محمد عارفی | mohammad arefi
internal medicine dept., toxicology center of baharloo hospital, school of medicine, tehran university of medical sciences, tehran, iran.
گروه داخلی، مرکز سم شناسی بیمارستان بهارلو، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

بهنام بهنوش | behnam behnoush
forensic medicine dept., toxicology center of baharloo hospital, school of medicine, tehran university of medical sciences, tehran, iran.
گروه پزشکی قانونی، مرکز سم شناسی بیمارستان بهارلو، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

حامد پور عزیز | hamed pouraziz
assistant in forensic medicine department, school of medicine, tehran university of medical sciences, tehran, iran.
دستیار پزشکی قانونی، گروه پزشکی قانونی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

وحید یوسفی نژاد | vahid yousefinejad
assistant in forensic medicine department, school of medicine, tehran university of medical sciences, tehran, iran.
دستیار پزشکی قانونی، گروه پزشکی قانونی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://sjku.muk.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-387&slc_lang=fa&sid=en
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات