این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشگاه علوم پزشکی کردستان، جلد ۱۲، شماره ۳، صفحات ۷۳-۸۱
عنوان فارسی بررسی تأثیر دو روش آموزش متداول و یادگیری بر اساس حل مسأله بر میزان مهارت دارو دادن در دانشجویان پرستاری کودکان دانشکده پرستاری مامایی کردستان
چکیده فارسی مقاله چکیده زمینه و هدف : آموزش بر پایه حل مسأله (PBL) به عنوان یک شیوه آموزش، جایگاه ویژه‌ای در سطوح بالای آموزشی یافته است. در این روش، دانشجویان با دنیای واقعی تجارب بالینی آشنا می‌شوند و مهارتهای حرفه‌ای آنان ارتقاء می‌یابد. مهارت دارو دادن از نظر ایمنی سلامت بیمار دارای اهمیت خاصی است. شناسایی بهترین روش آموزش مهارت دارو دادن به دانشجویان پرستاری می‌تواند مشکلات موجود آموزشی را بر طرف سازد. این مطالعه با هدف مقایسه تأثیر دو روش آموزش سنتی و بر پایه حل مسأله بر مهارتهای دارو دادن دانشجویان به نوزادان انجام شد. روش بررسی : این مطالعه یک پژوهش شبه تجربی از نوع مداخله‌ای بود و نمونه‌های آن را 29 نفر از دانشجویان پرستاری که کارآموزی بخش نوزادان را می‌گذراندند، تشکیل دادند که در دو گروه مداخله (14 نفر) و مقایسه (15 نفر) قرار داشتند. مهارت دادن دارو به نوزادان به دو روش متداول (با استفاده از سخنرانی و ماژیک و تخته) و براساس حل مسأله (با استفاده از سناریو) آموزش داده شد. ابزار گردآوری داده‌ها شامل دو چک لیست مربوط به مهارتهای ذهنی (آگاهی) و مهارتهای روان حرکتی (رفتار)، دو پرسشنامه در ارتباط با نگرش دانشجو در مورد خود ارزیابی و ارتقاء خود در برنامه آموزشی و نیز رضایتمندی دانشجویان از روش آموزشی بود. ابزارهای جمع‌آوری اطلاعات در دو مرحله یعنی روز دوم کارآموزی (مرحله اول= قبل از آموزش) و بعد از پایان کارآموزی (مرحله دوم = بعد از آموزش) تکمیل گردید (چک لیست روان حرکتی در طول دوره کارآموزی توسط مربی تکمیل شد). یافته‌ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون ویلکاکسون) در نرم افزار SPSS مورد پردازش قرار گرفت. یافته‌ها : یافته‌ها نشان داد که بین میانگین نمره مهارتهای ذهنی دانشجویان در روش سنتی قبل و بعد از آموزش و بین میانگین نمره مهارتهای روان حرکتی قبل و بعد از آموزش تفاوت معنی‌دار موجود بود ولی در گروه آموزش دیده به روش حل مسأله (مداخله) فقط بین میانگین نمره مهارتهای روان حرکتی قبل و بعد از آموزش اختلاف معنی‌دار وجود داشت. همچنین بین میانگین نمره مهارت‌های ذهنی در مرحله قبل از آموزش در دو گروه مقایسه و مداخله اختلاف معنی‌دار موجود بود و نیز بین میانگین نمره مهارتهای روان حرکتی در مرحله بعد از آموزش در دو روش، تفاوت معنی‌دار وجود داشت. رضایت از یادگیری در هر دو گروه در مرحله بعد از آموزش ارتقاء یافت و با 002/0 p= اختلاف معنی‌دار بین نمره میانگین‌های رضایتمندی قبل و بعد از آموزش به روش PBL مشاهده شد . تفاوت معنی‌دار در مرحله بعد از آموزش بین نمره میانگین‌های نگرش دانشجویان نسبت به آموزش به دو روش فوق وجود داشت ( 000/0 p= ). نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر حاکی از موفق بودن دوره آموزشی براساس حل مسأله در مقابل شیوه رایج و سنتی (سخنرانی) بود و پیشنهاد می‌شود با مطالعات بیشتر و عمیق‌تر امکان بکارگیری آموزش براساس حل مسأله به جای روش آموزشی مرسوم بررسی شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Comparison of the effects of conventional and PBL teaching methods on nursing students’ skills in administrating medication to children in Sanandaj
چکیده انگلیسی مقاله ABSTRACT Background and Aim : Problem based learning has a high place in higher educational levels. Special attention has paid to medication administration skills, in order to maintain pstient’s health. Identifying the best educational methods for administrating medication to children by nurse students can solve some of the existing educational problems. According to the above reasons this study was conducted to compare the impact of conventional and problem based learning (PBL) teaching methods on cognitive knowledge and psychomotor skills of nursing students in drug administration to children. Material and Methods: It was a quasi-experimental study. 29 pediatric ward nursing students at the 4th semester of kurdistan university were divided randomly into comparative and conventional groups. The comparative group was taught by the conventional method and the conventional group by PBL teaching method. Data were recorded in a check-list about cognitive knowledge and psychomotor skills. The check-list also included the student’s attitudes towards applied strategies and their compliance of learning methods. Data were analyzed with SPSS statistical software. Results: The results of this study showed that there was a significant difference in the mean values of student’s cognitive knowledge between comparative and conventional groups in the first stage (p=0.000) and there was a significant difference in student’s psychomotor skills between the two groups (p=0.000) in the second stage. Compliance of learning methods was approved after instruction by the two groups and more than fifty percents of students had a positive attitude towards the PbL method (57.1%). Conclusion: It can be concluded that PbL is effective in improving knowledge and skills in nursing students, and it is recommended to take the place of the conventional method.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله سوسن پنجوینی | s penjvini


سیروس شهسواری | s shahsavari


نشانی اینترنتی http://sjku.muk.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-35&slc_lang=fa&sid=en
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات