این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
آرشیو توانبخشی، جلد ۱۷، شماره ۳، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی اثربخشی بازی‌درمانی گروهی بر ارتباط کودکان ۵ تا ۸ سال مبتلا به اختلال اتیسم با عملکرد بالا
چکیده فارسی مقاله هدف یکی از ملاک‌های تشخیصی اختلال اتیسم، آسیب به مهارت‌های ارتباطی فرد است که مشکلاتی را در فراگیری مهارت‌های زبانی و گفتاری به‌وجود می‌آورد. امروزه استفاده از بازی‌درمانی با هدف حمایت از کودکان با اختلال اتیسم رواج یافته است. بازی‌درمانی رویکردی فعال است که به کودک اجازه می‌­دهد تا احساسات هشیار و ناهشیار خود را به‌واسطه بازی آشکار کند. این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی بازی‌درمانی گروهی بر ارتباط کودکان 5 تا 8 سال مبتلا به اختلال اتیسم با عملکرد بالا انجام شد. روش بررسی پژوهش حاضر مطالعه‌ای آزمایشی با طرح پیش‌آزمون‌پس‌آزمون با یک گروه کنترل بود. از جامعه آماری کودکان پسر 5 تا 8 ساله مبتلا به اختلال اتیسم، 12 کودک مراجعه‌کننده به بنیاد خیریه کودکان اتیسم در سال 1392، به‌شیوه هدفمند انتخاب شدند. معیارهای ورود کودکان به مطالعه شامل این نکات بود: تشخیص اختلال اتیسم با عملکرد بالا، باسوادبودن والدین برای تکمیل پرسش‌نامه، مبتلانبودن کودک به اختلال‌های بینایی و شنوایی و جسمی‌حرکتی مانند فلج مغزی و حضورنداشتن در جلسات مداخله بازی‌درمانی مشابه به‌طورهم‌زمان. کودکان به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 6 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش افزون‌بر خدمات آموزشی بنیاد خیریه (شرکت در جلسات کاردرمانی ذهنی و جسمی و گفتاردرمانی)، در 20 جلسه 45 تا 60 دقیقه‌ای (3 جلسه در هفته) بازی‌درمانی گروهی شرکت کردند؛ ولی گروه کنترل فقط خدمات آموزشی و درمانی روزانه بنیاد خیریه را دریافت کردند. افراد هر دو گروه از نظر مهارت‌های ارتباطی قبل و بعد از بازی‌درمانی گروهی و 2 ماه پس از آن، با استفاده از مقیاس رتبه‌بندی اوتیسم گیلیام (گارس) ارزیابی شدند. داده‌های به‌دست‌آمده از مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون با استفاده از تحلیل کوواریانس تجزیه‌وتحلیل شد. به‌منظور بررسی پایداری اثر مداخله (2 ماه پس از آخرین جلسه بازی‌درمانی) آزمون اندازه‌گیری مکرر به‌کار رفت. یافته‌ها نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بازی‌درمانی گروهی بر ارتباط کودکان مبتلا به اختلال اتیسم با عملکرد بالا تأثیر معنادار می‌گذارد. همچنین نتایج آزمون اندازه‌گیری مکرر بیانگر آن بود که این تأثیر پس از 2 ماه پیگیری باقی می‌ماند (001/0>P). نتیجه‌گیری از پژوهش حاضر نتیجه گرفته می‌شود که بازی‌درمانی گروهی به‌عنوان فعالیتی با قابلیت انطباق‌پذیری درخور توجه، نوعی وسیله برای درک و برقراری ارتباط با کودک به‌شمار می‌رود و نتایجی از این دست را در کودک به‌دنبال دارد: 1. در برقراری ارتباط با دیگران از نمادهای غیرکلامی استفاده کند؛ 2. ادراکش را گسترش دهد؛ 3. اضطراب کمتری را تجربه کند؛ 4. با کاوش درزمینه تعارض‌های پیرامون خود احساسات خود را بروز دهد؛ 5. خلأ بزرگ بین تجارب و ادراک خود را برطرف کند و از این طریق بتواند به بینش و حل‌مسئله دست یابد. در بازی‌درمانی گروهی کودک شیوه همکاری و تبادل با دیگران و رعایت حقوق آن‌ها را می‌آموزد و طبیعی به‌نظر می‌رسد که کودک بتواند در مقابل کمک‌خواهی دیگران پاسخگو باشد و به‌هنگام بروز مشکلات در حین بازی، بردباری و صبوری نشان دهد و از این طریق، مهارت ارتباط را در خود ارتقا بخشد. بنابراین بازی به‌عنوان یک روش آموزشی و درمانی مناسب برای ارتقای مهارت‌های ارتباطی کودکان با اختلال اتیسم به‌شمار می‌­رود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله اتیسم با عملکرد بالا، ارتباط، بازی‌درمانی گروهی
عنوان انگلیسی Research Paper: Effectiveness of Group Play Therapy on the Communication of 5-8 Years Old Children With High Functioning Autism
چکیده انگلیسی مقاله Objective Communication deficiency is one of the diagnostic criteria for autism, which leads to difficulty in learning speech and linguistic skills. Nowadays, it is common to use play therapy for supporting children with autism. Play therapy is an active approach that helps a child to reveal his conscious and unconscious feelings through playing. The present study aimed to determine the effectiveness of group play therapy on the communication skills of children with high functioning autism. Materials & Methods The present research was an experimental study, including a pretest and posttest design with a control group. Twelve 5-8 years old boys with high functioning autism were selected purposively from the Autism Charity Foundation in Tehran in 2013. All subjects were included according to get a diagnose of high functioning autism, literacy of parents to complete the questionnaire, lack of sensory disorders such as visual or auditory disorders, lack of physical or motor disorders such as cerebral palsy, not attending to the same play therapy intervention program simultaneously. All subjects were assigned randomly to the experimental and control groups (6 children in each group). The experimental group participated in 20 sessions (three times a week; 45 to 60 minutes for each session) and received group play therapy along with the routine program (mental and physical occupational therapy, and speech therapy). However, the control group received only the routine program. The communication skills of all the children were evaluated using the Gilliam Autism Rating Scale (GARS) before, at 20th session, and 2 months after the intervention. The collected data from two situations (pre-test, post-test) were analyzed by analysis of covariance. Repeated measure test was used to determine the lasting effect of group play therapy on the communication of boys after two months follow-up. Results The findings of the analysis of covariance showed that the group play therapy significantly influenced the communication of male children with high functioning autism. In addition, it was found that the effects of the group play therapy lasted significantly on the communication skills of the children even at two months follow-up (P< 0.001). Conclusion It is concluded that the group play therapy can help the children to understand and communicate well. This therapy can be used as a complementary training and therapeutic method for children with high functioning autism to help improve their communication deficiencies.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله High functioning autism, Communication, Group play therapy
نویسندگان مقاله فاطمه شاه رفعتی |
department of psychology and exceptional children education, university of social welfare and rehabilitation sciences, tehran, iran.
گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی (University of social welfare and rehabilitation sciences)

معصومه پورمحمدرضای تجریشی |
pediatric neurorehabilitation research center, department of psychology and exceptional children education, university of social welfare and rehabilitation sciences, koodakyar ave., daneshjoo blvd., evin, tehran, iran.
تهران، اوین، بلوار دانشجو، بن بست کودکیار، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، مرکز تحقیقات توانبخشی اعصاب اطفال.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی (University of social welfare and rehabilitation sciences)

ابراهیم پیشیاره |
department of occupational therapy, university of social welfare and rehabilitation sciences, tehran, iran.
گروه کاردرمانی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی (University of social welfare and rehabilitation sciences)

هوشنگ میرزایی |
department of occupational therapy, university of social welfare and rehabilitation sciences, tehran, iran.
گروه کاردرمانی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی (University of social welfare and rehabilitation sciences)

اکبر بیگلریان |
department of biostatistics, university of social welfare and rehabilitation sciences, tehran, iran.
گروه آمار زیستی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی (University of social welfare and rehabilitation sciences)

نشانی اینترنتی http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1307-4&slc_lang=fa&sid=en
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده کاردرمانی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات