این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
جمعه 5 دی 1404
The Journal of Humanities
، جلد ۲۰، شماره ۴، صفحات ۴۱-۵۹
عنوان فارسی
مشخصههای صرفیـ نحوی فارسی در چارچوب نظریۀ بهینگی بازنمودی
چکیده فارسی مقاله
نظریۀ بهینگی بازنمودی، نسخۀ متأخری از نظریۀ بهینگی است که با هدف بررسی مسائل صرفی بهخصوص در حوزۀ تصریف مطرح شده است. در این مدل قواعد بازنمود صرفی به عنوان محدودیتهایی قابل تخطی در نظر گرفته میشوند که زبانـویژه هستند و با ترتیب خاصی مرتب شدهاند. وظیفۀ این محدودیتها نظارت بر فرایندهای بازنمود صرفی، و ارائۀ اطلاعات واجی برای تکواژهای دستوری است. مقالۀ حاضر به بررسی برخی از ویژگیهای صرفیـ نحوی (تصریفی) زبان فارسی امروز در چارچوب نظریۀ بهینگی بازنمودی میپردازد و نشان میدهد با وجود آن که این مدل نسبت به نسخۀ سنتی بهینگی از کارایی بهتری برای پرداختن به مسائل تصریفی برخوردار است، اما برای زبانی مانند فارسی که برخی از مشخصههای تصریفی آن امروزه به شیوههای متفاوت در گونههای گفتاری (غیررسمی) و نوشتاری (رسمی) متبلور میشوند کارایی کامل ندارد، بهطوریکه گاهی برای تشخیص و انتخاب گزینههای بهینه در هر کدام از این گونهها، به تابلوهای متفاوت با چیدمان متفاوتی از محدودیتها نیاز است.
کلیدواژههای فارسی مقاله
عنوان انگلیسی
Persian Morphosyntactic Features in Realization Optimality Theory
چکیده انگلیسی مقاله
The Realization Optimality Theory is a recent development in the original Optimality Theory which is proposed to deal with morphological issues especially the inflectional ones. Its main idea is to consider the morphological realization rules as ranked violable language-specific constraints that control the realization processes and provide phonological information of grammatical morphemes. This article deals with the investigation of some morphosyntactic (inflectional) features of modern Persian in Realization Optimality Theory, and shows among the other things that it is a better model for treating inflection than the original Optimality Theory, but it still faces some problems with regard to a language like Modern Persian in which some morphosyntactic features are treated differently in formal and informal varieties, hence separate tableaux with different rankings of constraints are sometimes needed in order to select the optimal candidates in each of those varieties.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله
فریبا قطره |
هیأت علمی دانشگاه الزهرا
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه الزهرا (Alzahra university)
نشانی اینترنتی
http://eijh.modares.ac.ir/article_11728_75174a2db4cd5294e44d180ddff0d2d8.pdf
فایل مقاله
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات